جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه بررسی الهیات انتقادی یوهان آدام مولر به عنوان دستاوردی در تلاش قرن نوزدهم برای یک روش شناسی تاریخی است. مولر به عنوان اولین الهی دان کاتولیک که یک تحلیل انتقادی-تاریخی را در توسعه دکترین به کار برد، هم به عنوان الهی دان و هم به عنوان یک مورخ آلمانی اهمیت دارد. به عنوان خداشناس، تلاش‌های مولر برای کشف معنای اساسی دکترین مسیحی، او را به این نتیجه رساند که دکترین در بستر تجربه انسانی، یعنی کلیسای کاتولیک، توسعه می‌یابد. این توسعه دکترین با توجه به ماهیت ارگانیک جامعه مسیحی و رابطه آن با امر الهی امکان پذیر است. این فقط شکل ذهنی است که دکترین در مراحل مختلف زندگی کلیسا به خود می گیرد که مستعد تغییر است. حقیقت عینی اصول مسیحی تغییر ناپذیر است. مولر به عنوان مورخ، روش انتقادی، نمادگرایی، را برای موضوع الهیات خود به کار برد. او با بررسی عینی نمادهای پروتستانتیسم و کاتولیک احساس کرد که تفاوت‌های اساسی و معانی اعترافات مربوطه را می‌توان به درستی تحلیل کرد. تاریخ، به عنوان چارچوب مناسبی که در آن معنای عینی تجربه کاتولیک به دست می‌آید، وجه اشتراک مسیح و نهاد او، کلیسا، است و تنها وسیله برای توجیه ادامه حیات آن باقی می‌ماند. این مطالعه در مورد اندیشه های مولر با بحث در مورد زمینه تاریخی که مولر در آن زندگی می کرد و تحت تأثیر او قرار گرفت آغاز می شود. این بحث، Aufklärung آلمانی و واکنش آن به روشنگری فرانسه، جنبش رمانتیک را که به طور منحصر به فرد در آلمان توسعه یافت و ظهور مکتب توبینگن به عنوان جایگاه الهیات کاتولیک رمانتیک در اوایل قرن نوزدهم برجسته می‌کند. فصل دوم به جزئیات زندگی نامه مولر، به ویژه به عنوان یکی از اعضای هیئت علمی الهیات توبینگن، مربوط می شود. در فصل سوم، الاهیات انتقادی مولر مورد بحث قرار می گیرد زیرا آگاهی تاریخی و روش شناسی او را منعکس می کند. فصل چهارم شامل مروری بر ادبیات نوشته شده در مورد مولر و همچنین تفسیرهای جالبی از مفاهیم او و پیامدهای آن است. در نهایت، این نتیجه تلاش می‌کند مولر را در منظری نسبت به میراث فلسفی آلمانی‌اش و نظریه‌های تاریخی زمان او به‌عنوان یک متکلم تاریخی قرار دهد.