جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در تز دکترای خود من یک ایده‌آل فلسفی سازمان ذهنی را نقد می‌کنم: این که ذهن فرد باید یکپارچه باشد، یعنی فاقد تعارض یا دوگانگی بین حالات ذهنی باشد، زیرا استدلال می‌شود که از هم گسیختگی به عاملیت فرد آسیب می‌رساند و رفاه فرد را تضعیف می‌کند. استدلال من سه بخش دارد. در بخش اول، نسخه حداکثری افلاطون از آرمان را توصیف می‌کنم که در آن، اگر به صورت ایده‌آل سازماندهی شود، روان فرد فاقد تعارض است، زیرا قوه عقلانی فرد، آگاه از آنچه ارزشمند است، حالات انگیزشی و عاطفی فرد را هماهنگ می‌کند. من همچنین استدلال می کنم که هر گونه مناقشه در مورد ادغام متعامد به مناقشه بین مونیست های ارزشی و کثرت گرایان ارزشی است. در بخش دوم، آرمان ادغام را با نقد سه جلوه از آن در فلسفه معاصر به چالش می کشم. من بر سازماندهی میل و دوسوگرایی مشورتی و عاطفی تمرکز می کنم. استدلال های من ساختار مشابهی دارند. اول، من پیوند بین ذهن یکپارچه و مزایای ادعایی عاملیت و رفاه بدون نقص را به چالش می کشم. در تحقیقات، این ارتباط ظاهری تا حد زیادی ممکن است. همه تعارضات یا دوسوگرائی ها مضر نیستند و سایر عوامل اجتماعی یا روانی در مواردی که واقعاً مضر هستند، مرتبط هستند. ثانیاً، من استدلال می‌کنم که زمینه‌هایی وجود دارد که در آن ادغام نوعی سفتی ذهنی یا فقر مضر است. ثالثاً، من استدلال می‌کنم که از هم پاشیدگی در برخی موقعیت‌ها از لحاظ اخلاقی خوب به نظر می‌رسد که در آن فرد حالت‌های ذهنی مناسب، به‌ویژه احساسات را نشان می‌دهد. در بخش سوم، من می‌پرسم که آیا می‌توان ادغام را برای نجات یک ایده‌آل دیگر تفسیر کرد. پس از رد کاندیدای امیدوارکننده ای که در نظریه روانکاوی کلاینی یافت می شود، من روایت خود را از ادغام به عنوان ظرفیتی دو بخشی برای تحمل حالات ذهنی دشوار (نه لزوماً حالات ذهنی بد - تحمل هیجان سخت است) و اجتناب از منفعل بودن بازتابی ارائه می کنم. همانطور که سازمان ذهنی فرد تغییر می کند. این ظرفیت دارای عناصر عقلانی و غیرعقلانی است. در نهایت، در نظر می‌گیرم که چگونه این ظرفیت بازتفسیر شده با عمل فضیلت ارتباط دارد. من نتیجه می‌گیرم که یکپارچگی یک فضیلت نیست، و ممکن است با برخی شرارت‌ها سازگار باشد، اما فرد را قادر می‌سازد در موقعیت‌هایی که فشارهایی به سمت تک‌ذهن بی‌احساس وجود دارد، فضیلت‌پذیر باشد.