جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با بررسی نقدهای فلسفی تئودور آدورنو و اریک وگلین به بررسی مشکل کنار آمدن با گذشته در آلمان پس از جنگ جهانی دوم در پی هولوکاست می پردازد. سپس این نقدها را به بحث جاری فلسفه و الهیات پس از هولوکاست تعمیم می دهد، در حالی که فلسفه نظری آلفرد نورث وایتهد را به عنوان ابزاری مفید و مناسب برای ادامه تأمل متافیزیکی و درک تأثیر گذشته بر حال و آینده در پست معرفی می کند. -گفتمان هولوکاست این پایان نامه در کنار آدورنو و ووگلین نشان می دهد که در نهایت کنار آمدن با گذشته بسیار خطرناک تر از مفید است. در عوض، تمرکز باید بر یادآوری و تأمل انتقادی درباره گذشته زیانبار هولوکاست باقی بماند تا از فراموشی یا محو شدن گذشته جلوگیری شود. فلسفه وایتهد ابزاری متافیزیکی برای در نظر گرفتن اینکه چگونه گذشته با ما در حال و آینده باقی می ماند فراهم می کند. از این دستور به خاطر سپردن، الهیات خاطره بیرون می آید، که به شدت از نوشته والتر بنیامین درباره مسیحیت ضعیف و الهیات معکوس نشأت می گیرد. تمرکز نهایی پایان نامه توسعه یک الهیات مسیحی یادآوری است که مسیحیان را ملزم می کند که در مورد الهیات در پرتو هولوکاست تجدید نظر کنند.