جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کاوشی جسورانه و زیبا از «زندگی پس از مرگ» خدا، که نشان می‌دهد چگونه عادات ذهنی ظاهراً سکولار در واقع ساختار تفکر دینی را حفظ می‌کنند. زمانی در غرب زندگی ما محدود به مذهب بود. سپس ما را از ظلمت ایمان به بیرون هدایت کرد، اغلب می گویند، نور سرد علم و عقل. مدرن بودن به معنای رد امر دینی برای سکولار و عقلانی بود. مایکل روزن در بازگویی جسورانه تاریخ فلسفی، محدودیت‌های این داستان را توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که بسیاری از شیوه‌های مدرن و ظاهراً سکولار دیدن جهان در واقع عمیقاً توسط مذهب شکل گرفته است. روزن استدلال می‌کند که متفکران کلیدی، ایده‌آلیست‌های آلمانی بودند، زیرا آنها به دنبال آشتی دادن عقل و دین بودند. در فلسفه کانت اصلی بود که اگر خدا هم عادل است و هم ما را برای ابد به بهشت ​​یا جهنم می‌سپارد، باید بدانیم چه چیزی از ما خواسته می‌شود و بتوانیم آزادانه انتخاب کنیم. کانت استدلال می‌کرد که در تلاش برای زندگی اخلاقی، ما به عنوان اعضای یک «کلیسای نامرئی» درگیر یک کار جمعی هستیم که با هم برای رسیدن به عدالت در تاریخ همکاری می‌کنند. همانطور که ایده آلیست های بعدی از ایده های کانت در مورد جاودانگی شخصی دور شدند، این ایده "جاودانگی تاریخی" در کانون توجه قرار گرفت. از طریق پروژه های اجتماعی که بیشتر از ما زندگی می کنند، ما نوعی حضور پس از مرگ را حفظ می کنیم. مفاهیم جاودانگی تاریخی نه فقط به ایدئولوژی‌های جهانی لیبرالیسم و ​​سوسیالیسم انقلابی، بلکه به آموزه‌های ناسیونالیستی و نژادپرستانه‌ای که مخالف آن‌ها بودند، منتقل شد. اما چگونه، پس از جنگ‌های جهانی و نسل‌کشی، می‌توانیم به هر مفهومی از پیشرفت اخلاقی مشترک ایمان داشته باشیم و اگر نه، ایده جاودانگی تاریخی چه می‌شود؟ این وضعیت مخمصه فعلی ماست. تلفیقی بی‌نظیر از فلسفه و تاریخ فکری، سایه خدا کاوشی عمیق از میراث خداباورانه مدرنیته سکولار است.

ترجمه ماشینی : فلسفه هگل اغلب با دایره‌ای از محافل مقایسه شده است: یک مارپیچ صعودی برای طرفدارانش، اما یک گرداب برای منتقدان. این استعاره منعکس کننده ادعای هگل برای ارائه مفهومی از عقل فلسفی است که آنقدر جامع است که همه دیگران را به عنوان اشکال جزئی خود در بر می گیرد. این ادعایی است که نویسنده درباره هگل را با مشکلات عجیبی روبرو می کند. به نظر می‌رسد که انتقاد همیشه می‌تواند دور از ذهن باشد. انتقاد از نظام را می توان به نقد درون نظام تبدیل کرد. مایکل روزن قبل از ارائه راه حلی بدیع و چالش برانگیز برای مسئله گشودگی هگل در برابر نقد، مسائل فلسفی مربوط به تفسیر تاریخی را مورد بحث قرار می دهد. او استدلال می‌کند که برخلاف نظر دریافت شده، فلسفه هگل از یک مفهوم جهانی و بدون پیش فرض از عقلانیت استفاده نمی‌کند. بلکه اصالت هگل در این است که نظام خود را بر مفهومی خاص و آشکارا عرفانی از تجربه فلسفی بنا کند. این تجربه - هگل آن را "اندیشه ناب" می نامد - بنیادی است. اندیشه ناب، استدلال نظری را قابل درک می کند و از این رو، زیربنای ادعای عقلانیت کل سیستم است. نتیجه گیری دکتر روزن این است که تمام تلاش ها برای بازپروری هگل بر اساس سوء تفاهم است. هنگامی که به پوسته نظری-عرفانی خود بازگردانده می شود، هسته غیرمنطقی مفاهیم هگل آشکار می شود.