جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه مربوط به شاخه ای از تاریخ علم است که مسئله پیشرفت علمی را به عنوان مسئله اصلی خود به عنوان رشد دانش و درک درباره جهان تعریف می کند. این حوزه تحقیقی است که در سال‌های اخیر با توسعه روش‌شناسی تاریخی که از همه بحث‌های معرفت‌شناختی و پیامدهای تثبیت‌شده آن اجتناب می‌کند، سرکوب شده است. بنابراین، این پایان نامه به حوزه های زیر می پردازد. در فصل اول به درجه‌ای پرداخته می‌شود که تعالی کنونی تاریخ زمینه‌ای و اجتماعی علم به تدوین استراتژی‌های روش‌شناختی بستگی دارد که مشروعیت تاریخ پیشرفت ایده‌های علمی را انکار می‌کنند. نشان داده شده است که این راهبردها به تعریف قدیمی تاریخ فکری علم درونگرایانه وابسته است که از حوزه های مرتبط در فلسفه علم استفاده می کند. برخی از استدلال های اساسی به نفع امکان تاریخچه های مترقی ایده های علمی، که توسط این رشته به عنوان یک کل نادیده گرفته شده است، تکرار می شود. فصل دوم به شرحی از این موضوع اختصاص دارد که چگونه یک فلسفه علم امروزی، تجربه‌گرایی هدف‌محور، راه‌حلی برای مسئله استقراء ارائه می‌دهد که با نشان دادن اینکه عقلانیت علمی دارای بعد تاریخی است، چارچوب تاریخ‌نگاری مناسبی برای پیشرفت فراهم می‌کند. -تاریخ معطوف به ایده های علمی فصل سوم کار گالیله را در پرتو این چارچوب تاریخی جدید بررسی می کند. اولاً، نشان داده شده است که گزینه 7 برای تفسیر است، توضیحی از اینکه علم تا چه حد باید عقلانی ایده آل باشد که گذشته را به طور عقلانی بازسازی نمی کند. ضمناً در روش شناسی گالیله، می توان نشان داد که کار او دارای یک وحدت زیربنایی است - و بخشی از یک سنت مترقی است - به روش هایی که سایر تفاسیر، که به دلیل عدم وحدت ظاهری در سطح روش شناختی منحرف شده اند، از درک آن ناتوان هستند. در نهایت، فصل چهارم امکان رابطه سودمند و متقابل بین تحولات فلسفه علم و تاریخ های مترقی ایده های علمی را مورد بررسی قرار می دهد.