جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این پایان نامه بر آموزش دینی معاصر در سیستم دولتی انگلستان و ولز تمرکز دارد. این کتاب تأثیر معرفت‌شناسی، صورت‌بندی‌های الهیات و دینی و فلسفه تربیتی را در زمینه افول مدرنیسم و ​​ظهور همزمان برنامه‌های پسامدرنیسم و ​​رئالیسم انتقادی بررسی می‌کند. در این زمینه در حال توسعه، مسئله توانایی تربیت دینی برای امکان ظهور فهم دینی اصیل مطرح می شود. در بخش اول، منشأ آموزش دینی بین سال‌های 1944 و 1988 به عنوان منشأ سنت مدرنیسم لیبرال که از عصر روشنگری نشأت گرفت، شناسایی شده است. خطوط اساسی معرفت‌شناختی دوگانه مدرنیسم شناسایی می‌شوند و نشان داده می‌شود که چگونه اینها باعث ایجاد درک تجربی-بیانی لیبرالی از ماهیت دین می‌شوند. به شیوه ای مشابه، مدرنیسم به طور خاص اشکال مدرنی از فلسفه آموزشی را ایجاد می کند. تعلیم و تربیت دینی انتخاب کرده است که در این مبدأ مدرنیستی کار کند و مفروضات غیرانتقادی را مطرح می کند که وابسته به بحث های فلسفی، دینی و آموزشی مدرن است و در نتیجه قادر به حفظ یکپارچگی موضوع خود نیست. در بخش دوم، ماهیت پاسخ‌های ساختارشکنانه پست مدرن به محدودیت‌های مدرنیسم، همراه با درک ماهیت دین که چنین واکنشی ایجاد می‌کند، ترسیم شده است. پیشنهاد می‌شود که اجرای یک برنامه آموزش دینی در این محیط جایگزین نیز نمی‌تواند عدالت دین را رعایت کند. در بخش سوم، پاسخ رئالیسم انتقادی به مدرنیسم بیان می‌شود و پیامدهای آن برای درک ماهیت دین مورد بررسی قرار می‌گیرد. فلسفه تعلیم و تربیت در درون رئالیسم انتقادی همراه با چارچوبی بازنگری شده برای تربیت دینی پیشنهاد شده است که بتواند از یکپارچگی دین، هم از نظر تنوع ذاتی و هم از نظر درک ذاتا واقع گرایانه آن، حمایت کند.