جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این پژوهش، فلسفه پساپدیدارشناسی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. پساپدیدارشناسی به‌عنوان یک رویکرد جدید در فلسفه فناوری می‌باشد که به‌ویژه بر نقش فناوری در تغییر دادن تجربیات و ادراک انسان‌ها تأکید دارد. نخست به ارتباط پساپدیدارشناسی با پدیدارشناسی و سپس به رابطه پساپدیدارشناسی و عملگرایی اشاره شده است. پساپدیدارشناسی فلسفه‌ای ترکیب‌شده از عملگرایی و پدیدارشناسی کلاسیک است. پساپدیدارشناسی با حفظ برخی ویژگی‌های پدیدارشناسی کلاسیک و کنار گذاشتن برخی ویژگی‌های دیگر از جمله تأکید بر ضدیت با ذات گرایی، باعث شده است این فلسفه را نوعی پدیدارشناسی عملگرا بنامند. در ادامه به روش‌های انجام پژوهش پساپدیدارشناسی پرداخته شده است. در این باره روش‌هایی معرفی و بحث شده‌اند که شامل روش‌هایی از جمله روش مصاحبه با شرکت‌کنندگان، مشاهده شرکت‌کنندگان، گزارش تجربیات اول شخص، مصاحبه با اشیا و روش پیشنهادی رابرت روزنبرگر هستند که همه این روش‌ها در نهایت به طرق مختلف به بررسی رابطه انسان و فناوری‌ها و تغییرات حاصل از این روابط می‌پردازند.