جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف به معنای «غرض» و انگیزه و عامل فعل و «فعل» به معنای انجام کار و «تکوین» به معنای ایجاد و «تشریع» به معنای شریعت و قانون آمده است. بحث درباره‌ی غرض و غایت افعال الهی چه افعال تکوینی و چه افعال تشریعی، از دیر‌‌باز در فلسفه و کلام از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده است رد پای این مسأله از قدیمی‌ترین متون فلسفی یونان باستان، تا جدید‌ترین متن‌های کلامی و فلسفی عصر حاضر، در همه جا نمایان است. در این راستا چه در غرب و چه در شرق سیر پرفراز و نشیبی داشته است، که نتیجه آن انکار هدفمندی افعال الهی از ناحیه برخی و اثبات آن از سوی بعضی‌ دیگر بوده است که البته مثبتین باید به تعیین آن اهداف نیز مبادرت ورزند. از نظرآیت الله جوادی آملی افعال خداوند غایتمند بوده اما هدفش را در فعلش باید جست‌و‌جو کرد و نه در فاعلش و از افعال تکوینی و تشریعی هدفی داشته است. از نظر ایشان در قرآن‌کریم، خداوند برای آفرینش جهان و انسان و انزال کتب و رسل هدفی قائل است. هدف از آفرینش جهان، انسان است و هدف خلقت انسان و جن، عبادت کردن است ایشان این هدف را به مانند متکلمین، غرض و غایت فعل نمی‌داند بلکه هدف خداوند را به ذات وی مستند می‌کند چون فاعل که هستی صرف است منزه از آن است که غایتی خارج از ذات داشته باشد؛ زیرا وی غنی محض است. در این پژوهش تلاش شده است با تکیه برمنابع کتابخانه‌ای به روش توصیفی این موضوع مورد مطالعه و تحقیق و بررسی قرار بگیرد.