جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

با وقوع انقلاب اسلامی، ادبیات نظری تأثیرگذاری انقلاب‌ها بر روابط بین‌الملل تقویت شد. وقوع انقلاب اسلامی از آنجا که به احیای فرهنگ دینی و طرح الگوی دین‌محور در عرصه روابط بین‌الملل منجر شد، انگاره‌ها و مفروضات سکولار این عرصه را با چالش مواجه ساخت. سه گروه درباره تأثیرگذاری انقلاب اسلامی بر روابط بین‌الملل نظریه‌پردازی کرده‌اند. گروه اول بر شاخصه‌های ویژه اسلامی و انقلابی و بیشتر بر ویژگی فرهنگی و محتوایی انقلاب اسلامی تأکید دارند. گروه دوم افزون بر این، درصددند تا تأثیرگذاری انقلاب اسلامی را با استفاده از روش‌ها و شیوه‌های الگویی به اثبات برسانند. گروه سوم که برخی از نویسندگان غربی در آن جای می‌گیرند، بر اساس رویکردهای تلفیقی به بررسی پیامدهای انقلاب اسلامی ایران در حوزه سیاست خارجی و تأثیر آن بر روابط بین‌الملل پرداخته‌اند. در ابعاد عینی، توجه به تأثیرات فرهنگی و سیاسی انقلاب اسلامی و نیز توجه به تحولات و منازعات ایران در آینده و تدوین برنامه و پیش‌بینی احتمالات پیش رو از اهمیت بالایی برخوردار است.

سوال اصلی پژوهش حاضر این است که همگرایی و وحدت در اندیشه و عمل آیت الله خامنه ای چرا و چگونه مورد بررسی قرار گرفته است؟(سؤال) هدف پژوهش، شناسایی ابعاد، علل، عوامل و پیامدهای واگرایی و همگرایی در جهان اسلام و ارائه راهکار برای افزایش وحدت در جهان اسلام است.(هدف) روش این پژوهش، توصیفی- تحلیلی است که با تحلیل محتوای بیانات و آثار مقام معظم رهبری و با استفاده از ادبیات مفهومی نظریه همگرایی در روابط بین الملل صورت گرفته است.(روش) از نظر آیت الله خامنه ای، با آگاهی انسان مسلمان بر ضرورت وحدت و جهت گیری های صحیح سیاسی، اعتقادی و جمعی دولت های مسلمان و اصلاح ساختارهای واگرا و مبارزه با عاملیت تفرقه گر(خارجی و داخلی) و توجه به نقاط اشتراک فکری، فرهنگی و عقیدتی، همگرایی به وجود می آید و به ایجاد قدرت، صلح، ثبات، آرامش، امنیت و پیشرفت در جهان اسلام منجر می شود.(فرضیه) همگرایی در جهان اسلام می تواند با گسترش ابعاد مختلف همکاری های اجتماعی، فرهنگی و علمی کشورهای مسلمان و با توجه به عنصر واقع نگری، عقلانیت و در چارچوب مرزهای ملی و سیاست گذاری متناسب با آن، شکل گیرد.(یافته)