جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در قرآن کریم آیات فراوانی ناظر به بحث ایمان وجود دارد. در این آیات زوایای گوناگونی مطرح شده که در یک نگاه می‌توان آنها را چنین طبقه‌بندی کرد: یک، برشمردن ویژگی‌های ایمان و مؤمنان، دو، رهآورد یا آثار ایمان و عمل مؤمنانه که خود شامل دنیا و آخرت نیز می‌شود و سه بحث از تقابل ایمان با کفر یا اهل ضلالت و به طور کسانی که ایمان ندارند. حال مفسران فریقین اسلام و روایات اهل بیت (ع) هر کدام از سویی در باب مسائل ناظر به ایمان بحث تفسیری نموده و زوایای آن را شرح دادند. این تحقیق که در زمره کلان پروژه‌ی مقایسه‌ی نگاه‌های تفسیری مفسران و احادیث امامیه است رسالت خویش را در مقایسه‌ی موضوع ایمان قرار داده است. برای این تحقیق که با روش مقایسه‌ای صورت گرفته است، دو مفسر برجسته فخر رازی از مفسران اهل سنت و علامه طباطبایی از مفسران شیعی انتخاب شدند تا وجه برجستگی این طرف حفظ شود. در روایات نیز مهم‌ترین میراث حدیثی به جای مانده که معمولاً آثار مدرسه قم می‌باشد مورد توجه قرار گرفته است. در موضوع "ایمان" تفاوت‌های نظری اندکی مابین مفسران با روایات وجود دارد. بلکه تفاوت ایشان عموماً در جزئیات حقیقت ایمان است. به علاوه اگرچه در نگاه مفسران گاه ادبیات کلامی، فلسفی یا عرفانی مورد توجه و استفاده بوده است ولی تأثیر شگرفی در تبیین "ایمان" نداشته است. لازم به ذکر است که در پایان پژوهش به این نقطه دست می یابیم که تعریف ایمان از منظر علامه طباطبایی به صواب نزدیک تر است چرا که از منظر ایشان ایمان تصدیق قلبی است که بدون التزام عملی ره به جایی نمی برد و این نوع نگاه با غایت هدایت بشری همسانی بیشتری دارد.

در حال حاضر چیستی و چگونگی به کاربندی «روش تحلیلی» به عنوان یکی از روش‌های تحقیق، برای فراگیران و نوپژوهان رشته‌های الهیات و معارف قرآن و حدیث دغدغه‌ای جدی است؛ حال آن که این روش از دیرباز در متون و دانش‌های کلام، فلسفه و فقه مورد استفاده بوده‌است. در مقالۀ پیش‌رو برای توضیح و شناساندن این مفهوم (تحلیل) از دو شیوۀ تعریف مفهومی (بحث نظری در باب چیستی روش تحلیلی) و تعریف بالاشاره (ارجاع مستقیم یا نشان دادن نمونه‌های عینی از تحلیل در متون حدیثی) بهره بُرده شده‌است. در «روش تحلیلی» که متکی بر فعالیت و خلاقیت ذهنی پژوهشگر است، تلاش می‌شود تا مدعایِ کلی یک گزاره تجزیه شده و احتمالات مختلف درباره معنای دقیق هر جُزء و به تَبَع آن معنای کلی و راستین مدعای کلی گزاره تعیین شود. برای نمونه و رعایت حال مخاطبان [دانش‌پژوهان معارف دینی]، متنی از شیخ صدوق انتخاب شده است. صدوق که بیشتر به عنوان یک مُحدِّث شناسانده می‌شود، در دفاع از آموزه‌ امامت و ولایت علی (علیه‌السلام) به عنوان یک اندیشه-ورز و متکلِّم امامی حضور یافته و با استفاده از روش تحلیلی در تفسیر دو حدیث «ولایت و منزلت» در کتاب معانی الاخبار می‌کوشد تا مضمون اصلی این دو حدیث را که همان ولایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است، اثبات نماید.