جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در نظام ارزش‌های دینی، زیارت به عنوان یکی از مواضع وفاق در ادیان وحیانی و غیر آن می‌تواند محل مداقه باشد، گرچه در رسوم و سلوک متفاوت یا مشابه باشند. زیارت، تاریخی طولانی دارد. قرن‌ها مسلمانان به مکه، یهودیان به اورشلیم و مسیحیان نیز به سرزمین مقدس، جایی سرشار از نشان عیسی، قدم گذاشته‌اند. در مسیحیت، آغاز زیارت مرتبط با مکان‌های مقدسی است که تولد، زندگی و مصلوب‌شدن عیسی در آن روی داده است. زیارت، در بُعد اشتراک مفهومی‌اش، زائر را از مبدأ به حرکت درآورده و در مقصد ضمن حصول نوعی خودآگاهی معنوی به سامان می‌رساند؛ از دیگر سو، فرصتی برای او است تا در جهانی که می‌زید، به اکتشافی دینی و البته همچنان درونی نائل شود؛ این سیر حضوری ذاتاً حامل نوعی سیر شهودی است. در این نوشتار، که به روش کتاب‌خانه‌ای انجام شده است، می‌کوشیم از رهگذر بررسی مفهوم دینی و معنوی «زیارت» و بیان اهداف، اهمیت این تجربه مشترک دینی در مسیحیت را بکاویم.