جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

انسجام، یکی از معیارهای اساسی متنیت متن، به ویژه متن ادبی است. قرآن کریم به عنوان یک متن اثربخش و ماندگار، کاملاً از این معیار برخوردار است و تمامی سطوح انسجامی، اعم از سطح معنایی، واژگانی، آوایی، دستوری و.. نمود برجسته­ای در قرآن دارند و یکی از دلایل مهمتحریف نشدن قرآن و ماندگاری متن آن به همان شکل نخستین نیز ناشی از وجود انسجام و تناسب در الفاظ متن قرآنی است. آمدن صفات مزدوج در پایان برخی آیات، خود یکی از معیارهای انسجامی ویژه متن قرآن است که در سطوح مختلف انسجامی همچون معنایی، واژگانی و آوایی جای بحث دارد؛ چرا که این صفات، خود در انسجام­بخشی به آیه و در سطح کلی، در انسجام­بخشی به متن قرآن ،تاثیر شگرفی داشته است. ازاین­رو، پژوهش حاضر برآن است تا کارکرد انسجامی صفات پایانی آیات را در سوره­ مجادله که به طور چشمگیر و ویژه از این صفات برخوردار است، به روش توصیفی- تحلیلی بررسی کند و تأثیر این صفات مزدوج را در انسجام آیات نشان دهد. یافته­­های تحقیق نشان می­دهد که چینش واژگان در آیات و به طور خاص چینش صفات پایانی آیات، حکیمانه و با هدف خاصی انجام گرفته که ارتباط تنگاتنگی با انسجام معنایی و آوایی آن دارد و به هیچ روی، حذف یا جایگزینی یا تقدیم و تاخیر نمی­پذیرند؛ چرا که در این صورت، انسجام آیات چه به لحاظ محتوایی و چه ساختار لفظی آن، از بین خواهد رفت.