جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از کارکرد­های عالمان شیعی در جامعه، که از آموزه­های دینی الهام می­گرفت، رسیدگی به نیازهای مردمان بوده­است. از جمله این علما، که به ایجاد سازمانهای عام­المنفعه و رسیدگی به حوایج مسکینان، نیازمندان و یتیمان و التیام­بخشی آلام آنان اهتمام داشته شیخ بهایی (953-1030/1031) بوده است. در این مقاله، نویسندگان کوشیده­اند تا فارغ از شخصیت علمی، دینی و حکومتی شیخ، سلوك اجتماعی و سیره وی را در رفتار با مردمان و مواجهه با مشکلاتشان بررسی کنند. از جمله یافته‌های این پژوهش این است که شیخ بهایی اقدامات مؤثری در جهت بهسازی زندگی و تأمین رفاه و آسایش توده مردم و رفع مشکلات آنان به­کار بست و حضور او در دربار و همكاری­اش با شاهان صفوی نه تنها از دامنه تعامل او با مردم نكاست، بلكه موجب آن شد تا وی پناهگاه مردمان در برابر اجحافات پادشاه و كارگزاران باشد.