جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در بخش‌های مختلف عهد جدید و نیز در متون پهلوی شواهد فراوانی درباره رنج وجود دارد. در خلال روایات موجود و نیز پاسخی که این ادیان برای رنج واردشده به مقدسان و مردمان عادی می‌دهند می‌توان به حکمت وجودی رنج در مسیحیت و زردشتی پی برد. این پژوهش در نظر دارد با کنار هم قراردادن شواهدِ متنی در باب مفهومی واحد (رنج)، با تکیه بر ادبیات پهلوی و عهد جدید، جایگاه این انگاره را در دین مسیحیت و زردشتی تبیین و با هم مقایسه کند. به نظر می‌رسد زردشتیان به دلیل ثنویت‌انگاری دلیل وجودی رنج در زندگی را مشخص کرده‌اند و آن را از ناحیه اهریمن می‌دانند و به تبع آن رویکرد باورمندان این دین نیز معلوم است، در حالی که در مسیحیت رنج در زندگی لازمه مؤمن‌شدن است و ما با مفهوم «رنج مقدس» یا همان رنج واردشده از طرف خدا مواجهیم.

این مقاله مفهوم «خرد» را می‌کاود و آن را در دو دین یهودی و زردشتی با تکیه بر عهد عتیق و گاهان بررسی می‌کند. در عهد عتیق در سه کتاب سِفر تکوین مخلوقات، داستانایوبو نیز امثالسلیمان به موضوع خرد برمی‌خوریم، اما در گاهان شواهد بیشتری درباره خرد وجود دارد تا نگرش زردشتیان در این موضوع را برای ما روشن کند. با کنار هم قراردادن این شواهدِ متنی در باب مفهومی واحد (خرد) می‌توان جایگاه این انگاره را در دین یهودی و زردشتی تبیین و با هم مقایسه کرد. همانند دین زردشتی، در یهودیت نیز به حکمت عملی توصیه شده است، اما این دو دین در آفرینش خرد با هم هم‌رأی نیستند؛ برای شخص زردشتی از ابتدای آفرینش مقدر شده است که خردمند باشد اما در دین یهود آدمی در نتیجه ارتکاب گناه صاحب خرد می‌شود.