جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از دیر باز تاکنون، «گفتگو» به عنوان فرآیند و راهکاری مؤثر و معقول برای تأمین مصالح و منافع انسان از سوی حکما به کار گرفته شده است. یکی از عرصه‌های مهم کاربست گفتگو، گفتگو بین ادیان مختلف است. کارآمدی راهکار گفتگو از یک سو و رسالت بنیادین ادیان به عنوان نقشه هدایت و سعادت ابدی بشر، متولیان ادیان را موظف به استمداد جستن از این راه‌کار کم نظیر و تجربه شده می‌نماید. این پژوهش با بررسی منابع و متون دینی، مبانی و اصول الهیاتی گفتگوی بین ادیان و مذاهب را استخراج نموده و با روش توصیفی تحلیلی و جمع‌آوری کتابخانه‌ای داده‌ها به بررسی و تحلیل محتوا و مدارک دست‌یافته پرداخته و نشان می‌دهد که استخراج مفاهیم و مبانی از معارف اسلامی از مهم‌ترین و بهترین مدلها جهت گفتگوی بین ادیان است. بر اساس نتایج حاصله مبانی و شاخصه‌های 1- محدودیت دانش بشری و معارف مدون یک مذهب؛ 2- ضرورت تبیین و عدم کتمان علم توسط فرهیختگان هر مذهب؛ 3- تصریح قرآن بر حفاظت از معیارها، اصول و ارزش‌های مشترک بین ادیان؛ 4- الزام علما به تبلیغ رسالات الهی؛ 5- بیان آداب گفتگو در قرآن؛ 6- سیره عملی پیامبر اکرم و اولیای دین در اعصار مختلف در گفتگوی بین ادیان؛ در منابع و معارف اسلامی پر تکرارتر است. معارف اسلامی ضمن توجه به ضرورت گفتگوی بین ادیان؛ تأکید به برخی اصول و مؤلفه‌های راهبردی را نیز گوشزد می‌نماید: الف) گفتگو با هدف حقیقت‌جویی و روشن‌گری؛ ب) کاردانی و تخصص کافی طرفین مناظره؛ ج) زمان شناسی و بصیرت، قاطعیت و صراحت و اخلاق مداری همه جانبه با موافقان و مخالفان و حتی معارضان در گفتگو. در نتیجه یکی از راه‌کارهای موفق و کارآمد برای روشن‌گری اذهان به منظور رفع سوء تفاهم‌ها و منازعات بین ادیان و مذاهب اعتصام به حبل الهی و تمسک به گفتگو و رونق مناظرات علمی تقریب مذاهب است.

هدف: هدف از نگارش پژوهش حاضر، به‏روزرسانی، اصلاح رویکرد و کارامدی درورس معارف اسلامی به طور کلی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور و به طور خاص بررسی میدانی این معضلات و مسائل در دانشگاه علوم پزشکی شیراز بود. روش: فرایند حاضر با مشارکت 241 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است که در سال تحصیلی 96-1395 در رشتۀ تحصیلی‏شان دروس ارائه شدۀ گروه معارف را اخذ و گذرانده‏اند.کلیۀ آزمودنی‏ها در بخش پرسشنامۀ جمعیت‏شناختی برای ارزیابی سن، جنسیت و دانشکده‏ها است و پرسشها در چهار بعد، شامل محتوای آموزشی، روش تدریس و حوزۀ ساختاری مطرح شده است. عوامل درگیر در فرایند آموزش از دید دانشجویان، سنجش و داده‏ها با استفاده از روشهای توصیفی(میانگین انحراف معیار و درصد) توسط نرم‏افزار اس.پی.اس.اس-19 تجزیه و تحلیل شد. یافته‏ها: نتایج پژوهش در ابعاد چهارگانۀ پرسشنامه نشان داد که در ابعاد محتوا و متون آموزشی، حوزۀ ساختاری، اولویت‏گذاری اهداف و حوزۀ اساتید، اشکالات اساسی وجود دارد که به منظور اصلاح، برخی راهکارها و پیشنهادها ارائه شده است. نتیجه‏گیری: با برطرف شدن مشکلات و حل معضلات پیش روی دروس معارف، می‏توان برای جهت‏دهی و هدفمند کردن علم‏آموزی در رشته‏های تخصصی و ایجاد انگیزه در دانشجویان امیدوار بود.