جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مهدویت از عقاید و باورهایی است که عمدتا با آموزه‌های بسیاری از ادیان و مذاهب سازگار گشته است . دغدغة این پرسمان‌ها تنها به طالبان مطالعات منجی‌باوری محدود نمی‌باشد. بلکه هرکس به پژوهش در تاریخ علاقه‌مند است، ناگزیر با آن سر و کار خواهد یافت . با همه فراگیری اندیشه مهدویت، این اندیشه در همه فرقه‌های اسلامی به یک قوت و شکل نیست . پیشینة این بحث با پرسمان‌هایی چون چیستی و چرایی مهدویت پیوند می‌یابد. از این رو امروزه در بسیاری از تحقیقات به ردیابی، ریشه یابی علل و عوامل این باور می‌پردازند. در میان فرق گوناگون اسلامی از جمله زیدیه شواهد متعددی گویای مطرح بودن و کاربست آن در حوزه تاریخ, فرهنگ و فکراین فرقه است . از این‌رو پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به چیستی و چرایی کاربست این عقیده در فرقه زیدیه می‌باشد تا دلائل طرح آن را از دیدگاه رهبران و فعالان فکر زیدی، مورد پژوهش و بررسی قرار دهد. در این تحقیق زیدیه به عنوان متغییر وابسته و مهدویت به عنوان متغییر مستقل مطرح شده است. نوشتار پیش رو به شیوه استقرائی و با روش توصیفی -تحلیلی نشان می‌دهد که نیازهای سیاسی و تاریخی رهبران این گروه شیعی و استفاده ابزاری از باور داشت اجتماعی مهدویت،موجب شده تا رهبران این جریان شیعی با اعتقاد به مهدویت شخصی،مهدویت نوعی و مهدویت نسبی به استفاده سیاسی و ابزاری از این باور سوق پیدا نمایند و هیچگاه در فکر ارائه اندیشه ای استوار و مشخص از آموزه مهدویت نبوده اند.از این رو و در هر دوره،بنا به مقتضیات به نوعی آن را مطرح کرده اند.