جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اگزیستانسیالیسم از موثرترین جنبش‌های فلسفی معاصر است که مدت‌های مدید، افراد بسیاری را جذب خود نمود. در ابتدای گسترش و رواج این جنبش، بسیاری از این افراد، با درک نادرستی از آن، جنبش را برابر مفاهیم نامرتبطی هم چون: بی‌تعهدی، لاابالی‌گری، گوشه‌گیری، هرج و مرج طلبی و اصطلاحاتی از این دست می‌پنداشتند. با گذشت زمان، این نگاه عامیانه و نادرست، جای خود را به بررسی‌های ژرف‌تر داده و تا حدودی آن نگرش نخستین، اصلاح گردید و اگزیستانسیالیسم وارد مباحث تخصصی دانشگاهی شد. این کتاب، به شکلی بسیار کوتاه و سودمند، با محوریت دادن به فلسفه ژان پل سارتر، جنبش اگزیستانسیالیسم را به زبانی ساده و روان مورد کندوکاو قرار داده و به ارزیابی نسبت آن با سایر جنبش های معاصر پرداخته است. از این رو، هم برای محافل دانشگاهی و تخصصی مطلوب بوده و هم مخاطب عمومی می تواند از آن بهره مند گردد.

اگزیستانسیالیسم از موثرترین جنبش‌های فلسفی معاصر است که مدت‌های مدید، افراد بسیاری را جذب خود نمود. در ابتدای گسترش و رواج این جنبش، بسیاری از این افراد، با درک نادرستی از آن، جنبش را برابر مفاهیم نامرتبطی هم چون: بی‌تعهدی، لاابالی‌گری، گوشه‌گیری، هرج و مرج طلبی و اصطلاحاتی از این دست می‌پنداشتند. با گذشت زمان، این نگاه عامیانه و نادرست، جای خود را به بررسی‌های ژرف‌تر داده و تا حدودی آن نگرش نخستین، اصلاح گردید و اگزیستانسیالیسم وارد مباحث تخصصی دانشگاهی شد.

ترجمه ماشینی : سارتر و فوکو دو تن از برجسته‌ترین و گاه متضادترین شخصیت‌های فلسفی قرن بیستم بودند. و هیچ کجا ماهیت متضاد فلسفه های اگزیستانسیالیستی و پساساختارگرایانه آنها به اندازه رویکردهای متفاوت آنها به درک تاریخی آشکار نیست. در جلد اول این مطالعه معتبر دو جلدی، توماس آر. فلین بازسازی محوری و جامعی از نظریه تاریخی سارتر انجام داد. این جلد دوم که مدتها منتظرش بودیم، خوانشی جامع و انتقادی از نقطه مقابل فوکو ارائه می دهد. یک تاریخ، که فوکو تئوری می کند، باید نوعی نقشه باشد، نموداری جامع از دگرگونی ها و جابجایی های ساختاری در طول زمان. بر خلاف سایر محققان فوکو، فلین قرائتی «محوری» را به جای خوانشی توسعه‌ای از آثار فوکو پیشنهاد می‌کند. این اجازه می دهد تا جنبه هایی از سه گانه معروف فوکو از دانش، قدرت و موضوع در هر یک از آثار اصلی او نمایان شود. فلین مقوله‌های اگزیستانسیالیستی را در «چهارضلعی» فوکو ترسیم می‌کند، مدلی که فوکو به عنوان تعریف مفاهیم مدرنیستی از دانش پیشنهاد می‌کند. در خطر درجه ای است که افکار سارتر به طور کامل توسط این نقشه برداری تسخیر شده است، خواه همانطور که فوکو ادعا می کرد «مردی قرن نوزدهم بود که در تلاش برای تفکر در قرن بیستم بود».