جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این مقاله به بررسی نقش امامت و حکومت علی بن‌ابیطالب7 در ایجاد و تثبیت تمدّن اسلامی می‌پردازد، که دوران بعد از رحلت پیامبر اعظم9 تا زمان شهادت حضرت را شامل می‌شود که این دوره از زمان را می‌توان به دو دوره قبل از حکومت حضرت و دوره خلافت حضرت به عنوان حاکم اسلامی تقسیم کرد. اگر چه اکثر دوران امامت حضرت مصادف شد با دوران غصب خلافت به حقّ ایشان و در نتیجه بازتاب‌هایی چون سکوت و عزلت سیاسی حضرت را درپی داشت، امّا ایشان در این مدّت نیز به خاطر مصلحت دین الهی و امّت اسلامی و حفظ وحدت و یکپارچگی جهان اسلام، قدم‌های اساسی چون کمک‌های فکری و مشورتی‌‌ (خصوصاً در مواقع حسّاس و حیاتی همچون زمان جنگ با ایران) و یا انجام اموری مانند تربیت شاگردان، تبیین احکام و معارف اسلامی، و... در راستای تحقّق تمدّن اسلامی برداشتند و بعد از اینکه زمام امور به دست حضرت رسید با انجام اقداماتی ریشه ای، در راه احیاء و ایجاد مبانی تمدّن اسلامی کمک شایانی بر این تمدّن الهی نمودند، به طوری که حتّی مبنا و پایه‌ای شد برای حرکت‌ها و اقدامات بعدی مسلمین تا عصر حاضر. از جمله این اقدامات می‌توان به این موارد اشاره کرد؛ معرّفی خودی و غیرخودی، برخورد با فتنه، تبیین ساختار حکومت اسلامی، تلاش برای اصلاح جامعه از انحراف، حذف گمراهان از قدرت، احیاء صفات اخلاقی در تمدّن اسلامی، تبادل فرهنگی با دیگر تمدّن‌‌‌ها، تبلیغ اسلام راستین، حاکمبّت بخشیدن به ارزش‌‌‌ها، اهمیّت‌دادن به وحدت اسلامی به عنوان زیر بنای تمدّن، شایسته سالاری، جلوگیری از تجزیه سرزمین‌های اسلامی و...

به سبب شهرتِ تضاد‌اندیشه‌های کلامی‌‌ابن‌تیمیه با دیگر فرقه‌های اسلامی ‌‌و به‌ویژه شیعیان اثنی عشری، با نگاه تقریب و‌ ایجاد زمینة وحدت و‌ترویج تفکر صواب و رفع‌اندیشه‌های باطل در فضایی خالی از تعصب نابجا، با روش تطبیقی به مقایسة چندین موضوع، با محوریت روایات رسیده از ام سلمه(س) -که مورد احترام فریقین است- پرداخته و بدین نتیجه دست یافتیم که؛ نظر ابن‌تیمیه، با شیعیان اثنی عشری؛ الف. در برخی موارد کاملاً موافق:(1. جواز گریه بر میت؛ 2. جواز زیارت قبور؛ 3. جواز سلام و دعا بر مردگان و تأثیرپذیری آنان از زندگان)؛ ب. و در برخی موارد موافقت نسبی:(1. ابن‌تیمیه، مسئلة توسل و جواز آن را منوط به زمان حیات شخص مورد توسل می‌‌داند ولی شیعه اعم از زمان حیات و ممات آن‌را جایز می‌داند، 2. ابن‌تیمیه بنا بر قولی مسئلة تبرک را فقط در مورد کعبه قبول دارد، ولی شیعه مسئلة تبرک را در تمام آثار انبیای الهی و صالحان و اماکن مقدسه می‌‌پذیرد)؛ ج. و تنها در برخی مسائل اختلاف نظر وجود دارد: (1. تعیین مصداق اهل بیت رسول خدا(ص)؛ 2. وجود فضائل خاص بر اهل بیت(ع)، مانند مسئلة عصمت و برتری آنان بر دیگران؛ 3. وجود علم غیب بر انبیاء و اولیاء الهی؛ 4. برپایی مجالس عزا بر اموات؛ 5. نوحه سرایی؛ 6. شدّ رحال) و ‌این اختلاف را، بیشتر باید در مواردی چون اختلاف در منابع روائی ‌این دو مکتب جستجو کرد.