جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تحقیق حاضر با هدف تبیین دلایل و قرائن ناصبی­ بودن ابن­تیمیه با تکیه بر دیدگاه­‌های وی در کتب و آثارش انجام گرفته است. با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از روش اسنادی ثابت می­­‌شود که ابن­تیمیه حرانی در موارد زیادی در کتب و آثار خود به ویژه کتاب «منهج السنة»، به انکار و تضعیف و تحریف فضائل و تنقیص جایگاه اهل­ بیت(ع) به ویژه حضرت علی(ع) اقدام کرده است. با اثبات این یافته­‌ها، پژوهش به این نتیجه می­رسد که ابن­تیمیه حرانی به طور آشکار به دشمنی با اهل­ بیت(ع) پرداخته است و براساس روایت نبوی -که دشمنی با حضرت علی(ع) را ملاک منافق­بودن دانسته- و تعریف علمای اسلامی از نصب -که همانا اعتقاد و تدین به بغض و دشمنی با حضرت علی و اهل­بیت ایشان است- ابن­تیمیه شخصیتی ناصبی می­باشد و بر اندیشمندان اسلامی لازم است مسلمانان را نسبت به استفاده از آثار و آرای او بر حذر دارند.

از موضوعات مورد پژوهش در ادبیات تطبیقی بین دو ادبیات به طور عام و ادبیات عربی و ادبیات فارسی به طور خاص، جلوه‌های عرفانی است که به بررسی مصادر، الفاظ و مفاهیم عرفانی بین اثر دو ادیب می پردازد، نقاط اشتراک و افتراق، تأثیر و تأثر دو ادیب و ادبیات آنها بررسی می‌شود، ادبیات ملی یک کشور را غنی می‌کند، باعث تبادل افکار و توسعه فرهنگی می‌شود و اینگونه ادبیات یک ملت را بر جهان عرضهمیدارد لذا در این جستار، سعی شده است جلوه‌های عرفانی دو شاعر معروف عربی و پارسی - ابن فارض مصری و خواجه حافظ شیرازی - در چارچوب ادبیات تطبیقی و روش مقایسه ای بررسی شود اما آنچه قابل اثبات می‌باشد این است که هر دو شاعر معروف، قدر اشتراک هایی در آبشخورها (قرآن، احادیث، عرفان ادیان، اشعار پیشین) و زبان عرفانی (اصطلاحات و واژگان) دارند و در مفاهیم اساسی عرفانی مانند تجلی، عشق، ولایت، ملامت و سمبولهای عرفانی قابل مقایسه‌اند و با توجه به تحلیل‌های انجام شده از زندگی اجتماعی و ادبی دو ادیب معروف، خواجه حافظ شیرازی (شاعر عارف) از ابن فارض مصری (عارف شاعر) به طور غیر مستقیم یعنی از طریق تعلّم در مکتب‌های زمانه اش، تأثیر پذیرفته است.