جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : طریقت سنوسیه توسط محمد علی السنوسی (متوفی 1276/1859) تأسیس شد. تمایل سانوسی اعظم به ایجاد جامعه‌ای در اطراف خود که زندگی اسلام بدوی و غیرت تبلیغی او را داشته باشد، با سخاوت پیروان بادیه‌نشینش و دورافتادگی صحرای صحرا، خالص‌گرایی و تعصب مفرط، احساسی را ایجاد کرد. و برخی از نویسندگان جنبش سنوسی را به دلیل این صفات فرضی با جنبش وهابی مقایسه کرده اند. اما دستور سنوسی نیز تلاشی برای پاسخ به انتقادات وهابیان با اصلاح صوفیان بود. سنوسی ها صوفی باقی ماندند. سنوسی ها با پیروی دقیق از هر یک از مذاهب مخالف بودند. طرفدار اجتهاد بودند. آنها اعتقاد باستانی تصوف را که می‌توان از طریق تمرینات معنوی به اتحاد با خدا دست یافت، زیر سوال برد. در عوض به دنبال اتحاد با پیامبر بودند. در واقع، یکی کردن دارالاسلام یکی از اهداف اصلی سنوسی ها بود. محمد علی السنوسی مردی صلح طلب و مخالف خشونت بود. او تعلیم می‌داد که مبارزه با حمله‌های فورست فقط قابل توجیه است. واقعیت این است که سانوسی‌ها به راحتی به حضور قدرت‌های اروپایی در سرزمین‌های اسلام در شمال آفریقا نگاه نمی‌کردند و نمی‌توانستند. دشمنی آنها علیه قدرتهای اروپایی به این صورت بود. مجموعه اصول و آموزه های قبیله سانوسی احتمالاً برای دوره بین 1843 و 1911 خوب بود و مطمئناً در مبارزه با ایتالیایی ها مفید بود، اما دقیقاً شایسته رژیم مدرنی نبود که در سال 1952 تأسیس شد. احمد الشریف که سومین رهبر این نظم است، کمک بزرگی به رژیم آتاتورک کرد، زمانی که شورش محلی علیه آن آغاز شد.