جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب مصباح الزجاجه فی فواید صلاه الحاجه توسط الحافظ ابی الفضل عبدالله الصدیق الغماری به رشته تحریر در آمده است. درباره دعا و جواز توسل در اسلام ردهایی از طرف وهابیت بیان شده است. و آن را در ردیف شرک به خدا دانسته اند.نویسنده درا ین کتاب در صدد بیان جواز دعا ، توسل و فواید آن را در روایات وشواهد تاریخی می پردازد. این کتاب شامل مقدمه ، سه باب و یک خاتمه می باشد. باب اول در مورد حدیث و ذکر طرق مختلفه آن می پردازد. باب دوم در ذکر اعتراضات بر حدیث و جواب بر آن می باشد. و باب سوم در دلاله حدیث بر توسل بر پیامبر (صلی الله علیه وآله) می‌باشد. و در خاتمه می فرماید ابن تیمیه در نقل حدیث خطا کرده است؛ و تناقضات حرف ابن تیمیه را در مورد این بحث را مطرح می نماید. و همچنین بیان فواطم اربعه و توسل به صحابه و ابدال و دعاهایی که برای قضاء حاجات در روایات آمده است را بیان و بررسی می نماید. نویسنده پس از بررسی فواید دعا و توسل به پیامبر (صلی الله علیه وآله) به این نتیجه می رسد که توسل به نبی گرامی اسلام جائز است در جمیع حالات و دلیل آن هم عمل مردم مخصوصا اصحاب ایشان می باشند که بعد از رحلت ایشان به وی توسل می کردند؛ و کسی با آن مخالفت نکرده است الا ابن تیمیه وقلیلی از نجدیین در زمان معاصر ما و باعث ایجاد فرقه ها و اختلافات در بین مسلمین شده اند و این باعث ضعف شوکت مسلمین وانحلال آنان و تفرقه در امت واحده می شود.

کتاب فتح المعین بنقد کتاب الاربعین و یلیه بینی و بین الشیخ بکر تالیف عبدالله بن محمد الصدیق الغماری است. او کتاب خود را در پاسخ به دیدگاه های ابواسماعیل هروی درباره تجسیم و تشبیه که در کتاب الاربعین او آمده است، نگاشته است. کتاب مذکور مشتمل بر یک مقدمه و بیست و دو نقد و یک خاتمه است. نقد اول در باب ایجاب قبول صفت باری تعالی است. نقد دوم در نقد کسانی است که کتمان کنندگان صفات باری تعالی را مورد نقد رد و طرد قرار می دهند. نقد سوم در رد کسانی است که خداوند را شی‌ء ای از اشیاء می داند. نقد چهارم در رد کسانی است کع خداوند متعال را شخص می دانند. نقد پنجم در نقد کسانی است که برای خداوند نفس ثابت می کنند. نقد ششم در نقد کسانی است که خداوند باری تعالی را در آسمان می دانند و بر این مطلب دلیل می آورند. نقد هفتم بر کسانی است که برای خداوند کرسی در نظر می گیرند. نقد هشتم بر کسانی است که برای خداوند تعالی اثبات حدّ می کنند. نقد نهم عبارت است از نقد کسانی که برای خداوند جهت در نظر می گیرند. نقد دهم در نقد صورت برای خداوند است. نقد یازدهم در رد کسانی است برای خداوند چشم در نظر می گیرند. نقد دوازدهم در رد کسانی است که برای خداوند دو دست فرض میکنند. نقد سیزدهم در رد کسانی است که قائلند خداوند با دست خود بهشت را آفرید. نقد چهاردهم در رد و نقد کسانی است که برای خدا خط در نظر می گیرند. نقد پانزدهم، در نقد این دیدگاه است که خداوند صدقه مومن را خود اخذ می کند. نقد شانزدهم در رد کسانی است که برای خداوند انگشتان در نظر می گیرند. نقد هفدهم، هیجدهم و نوزدهم در رد کسانی است که برای خداوند خنده و قدم در نظر می گیرند و قدم را به معنای پا می گیرند. نقد بیستم در رد این دیدگاه است که خداوند هروله( دویدن آرام) دارد. نقد بیست و یکم و بیست و دوم در د اثبات نزول خداوند به سوی آسمان دنیا و دیدن خداوند در بهشت است.

کتاب إتقان الصنعة فی تحقیق معنی البدعة توسط عبدالله بن محمد بن الصدیق الغماری به رشته تحریر در آمده است. وهابییون با عقائد ضاله و افکار منحرفشان بدعتهای بیشماری را در دین ایجاد نموده اند که این عمل آنان لطمات زیادی را بر شرع مقدس و مسلمین وارد کرده است. نویسنده این اثر، درصدد است تا بدعت و معنای آن را بیان کند و همچنین انواع بدعت را نیز ذکر نموده و بدعتهای خوب و بد را بر حسب اقتضای ادله در چارچوب قواعد اصولیه بیان دارد. همراه این اثر، کتاب توضيح البيان لوصول ثواب القرآن، که به تبیین اقوال و ادلاتی که در رابطه با قرائت قرآن از طرف قاری و اهداء ثواب آن برای اموات پرداخته و جوابیه ای بر ادله مانعین بر وصول ثواب نیز آورده شده است. و کتاب سنیة رفع الیدین فی الدعاء بعد الصلاة که به سنت بلند کردن دو دست در دعا بعد از نماز می پردازد. و در انتها کتاب حُسن التفهم و الدرك في مسألة الترك که در بیان مسائل ترک می باشد. این کتاب شامل مقدمه و هفت مبحث می باشد. مباحث اثر حاضر عبارت است: قرآن بدعت حسنه و نیکو را تأیید می کند. بدعت دو نوع می باشد. محدوده آنچه که صحابه ایجاد نمودند بعد از دوران پیامبر اسلام، برگزاری نماز در مساجدی که در آن قبور است، نشستن بر قبر، بنای مساجد بر قبور، و در ادامه مطالب این اثر، کتابهای توضيح البيان لوصول ثواب القرآن، سنیة رفع الیدین فی الدعاء بعد الصلاة، حسن التفهم و الدرك في مسألة الترك می باشد. مؤلف پس از بررسی در مسئله بدعت به معانی بدعت و انواع آن پرداخته است. و در نتیجه بدعت خوب و بد را از یکدیگر تفکیک نموده و آن بدعتی که ضلالت محسوب شده و در آتش است را بدعت سیئه یا بد دانسته است. و سپس به بنای مساجد بر قبور و اقامه نماز در آن را جائز دانسته است.

کتاب جزء فیه الرد علی الألبانی بقلم عبدالله الغماری المغربی به رشته تحریر درآمده است. ناصرالدین البانی از علماي معاصر وهابي است كه در علوم حديث در بين وهابيون داراي شهرت بالایی بوده و مورد احترام خاص آنان می باشد. رهبران وهابي از او به عنوان عالم، محدث، فقيه و امام ياد مي‌كنند. بي ‌شك اغراق‌ گويي و تمجيد غلوآميز وهابيون از الباني بخاطر تبعیت و حمايت وي از ابن تيميه و ابن عبدالوهاب بوده است. او با آشكار كردن تفكر وهابي خود در تحریم زیارت قبور، بنای قبور و برحذر داشتن از ساخت مساجد بر قبور و ... با استقبال علماي وهابي مواجه شد ولي در مقابل عده ‌اي از علماي اهل ‌سنت، الباني را بخاطر اشتباهات فراوان در نقل حديث و غيره، مورد سرزنش قرار داده و در ردّ او کتبی را تدوین کرده اند. مؤلف اثر حاضر درصدد برآمده تا تفکر، عقائد و فتاوی البانی را که شامل انحرافات و بدعتها و شذوذ اوست بیان داشته و تدلیسات و خیانات او را تبیین نماید. این کتاب حاوی مقدمه و یک اشکال و جواب می باشد. در مقدمه به مباحثی چون محاربه با اهل بدعت حقی واجب است. البانی و مبلغ علم او، ذکر مسائلی از خطاهای البانی، ذکر بعضی از تألیفات در ردّ بر البانی، و بعد از آن به اشکال و جواب پرداخته است. مؤلف بعد از بررسی عقائد و تفکرات منحرف البانی به این نتیجه رسیده که البانی خطاهای زیادی در فتاوی و عقائد خود داشته. او به بسیاری از اعمال و مقدسات اسلامی توهین نموده و آنان را تحریم کرده است. او برای اثبات عقائد منحرفش به روایات و احادیث مجعول و تحریف شده تکیه کرده لذا مؤلف به نقد و ردّ البانی پرداخته است.

کتاب احیاء المقبور توسط احمد عبدالله الصدیق الغماری به رشته تحریر در آورده است. نویسنده در مقدمه برای روشن شدن اهمیت موضوع به بیان دونوع از احادیث مبنی برجواز وعدم جواز بنا بر قبور اکتفا مینماید ونسبت به وجه جمع آن با نظر به اینکه طبق نظر عامه، مبنی بر اینکه امت بر خطا جمع نمی شود اظهار تعجب می نماید. موضوع بحث مسائل پیرامون دفن می باشد که مصنف در ابتدا به ویزگیهای محل دفن اعم از اینکه قبلا بنایی در آنجا بوده یا خیر ویا مسجدی ساخته شده یا..وی جواز دفن در بنا را بصورت مطلق به مشهور نسبت می دهد ولی در جواز بنا بعد از دفن دو نظریه مخالف رابیان می کند. در بخش بعد مسئله دفن خواص از جمله اولیا و صالحین را مورد بررسی قرار می دهد در فصل بعدی که جواز تزئین مساجد بحث میشود مصنف می فرماید این افعال از آنجایی که موجب تفخیم واحترام مساجد میباشد بلااشکال بلکه مستحب نیز میباشد.فصل بعدی پیرامون جواز بنا حول قبر میباشد مصنف در این فصل آراء مختلف را می آورد ودست آخر بیان می دارد آنچه موجب رائ به عدم جواز ساخت قبه وحرم شده عدم فهم صحیح حدیث است. در فصل بعدی مصنف خطای صورت گرفته را توضیح می دهد وبیان می کند آنچه نهی شده بالا بردن بنای خود قبر است وسپس 8 نظریه را در این مورد، ذکر می نماید. در فصل بعدی به نقد وبررسی ساخت مساجد بر قبور پرداخته شده وعللی بر این عدم جواز ذکر شده که مهمترین آن ترس از تعظیم بیش از حد شخص مدفون در طول تاریخ است.در فصل بعد مصنف ادله قوی از تاریخ وسنت مبنی بر جواز بنای مسجد می آورد در کتاب اعلام الراکع الساجد آمده که مصنف در مقدمه آن این کتاب را تکمله کتاب قبلی (احیا المقبور) میداند ودرصدد توضیح حدیث (لعن الله الیهود والنصاری اتخذوقبور انبیائهم مساجد ) می باشد.مصنف در ابتدای کتاب ودر بخش اول سند حدیث را تحت عنوان (تخریج حدیث) بیان می نماید در بخش بعدی معنای (اتخاذ القبور مساجد) راشرح میدهد ونظریه های مختلف را از جمله تعظیم، محل سجده و.. را بیان مینماید وبرای هریک از منابع اهل سنت احادیثی ذکر می نماید در بخش بعدی بناء مساجد علی القبور راشرح میدهد و انضمام آن را با حدیث (لعن الله الیهود...)وهم میداند مصنف در بخش (الصلاه الی القبر) بیان می کند آنچه در حدیث (لا تجلسوا علی القبور ولا تصلوا الیها) آمده کراهت را می فهماند. در بخش پایانی مصنف به این نکته اشاره دارد که آنچه از احادیث بر می آید کراهت ساخت مساجد بر قبور میباشد وگناه نبودن این امر ثابت میگردد وآنچه برخی مبنی بر کبیره بودن این عمل پنداشتند سخنی ناصواب است.

مولف در اثر حاضر سعی بر این دارد تا آثار و فوائد توسل به انبیاء و اولیاء را در دو باب بیان دارد و نظریات مخالفین توسل (وهابیون و سلفیون) به انبیاء و اولیاء و طعنه های آنان را رد نماید. این کتاب شامل مقدمه، دو باب و ادلاتی می باشد. ابواب و برخی از ادلات این اثر عبارتند از: باب اول در ذکر ادله توسل است. که مباحث برخی از این ادله جواز توسل به قرآن کریم، توسل از منظر قرآن کریم، حیات انبیاء در قبورشان، قصه حضرت آدم(ع)، قصه رحلت حضرت فاطمه بنت اسد(س) و ..... می باشد. باب دوم به ذکر آثار و نشانه های توسل می پردازد. که مباحث برخی از این دلائل قصه عثمان بن حنیف و صاحب حاجت به سوی عثمان بن عفان، طلب آب به عموی پیامبر(ص) و خطا ابن تیمیه و وهابیت در فهم جایگاه و بیان توجیح کردن خطایشان، مناظره امام مالک در مسجد پیامبر(ص)، توسل شیخ حنابله به قبر موسی بن جعفر(ع)، گفتار بعضی از ائمه حدیث درباره قبر معروف کرخی، اقوال علما در زیارت قبور صالحین و تبرک کردن به آنها و ..... می باشد. مؤلف بعد از بررسی مساله توسل، دلایلی از قرآن، حیات انبیاء در عالو برزخ و توسل و جواز توسل به ایشان و قصص توسل حضرت آدم(ع) و غیره را در جواز توسل دانسته و با این دلائل و براهین، نتیجتاً به نقد نظریات وهابیون و سلفیون که متوسلین را مشرک و کافر می دانند پرداخته و نظریات آنان را رد نموده است.