جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين تحقيق با رويکردي روايي و قرآني، شباهت‌ها و مشترکات غيبت امام زمان با غيبت انبياي الهي را با يکديگر مقايسه کرده است و فلسفه غيبت آن حضرت و انبيايي را که براي مدتي از ميان امت و قوم خويش غيبت مي‌کردند، بررسي مي‌کند. نويسنده در قالب سه بخش ابتدا ويژگي‌هاي غيبت پيامبران الهي، سپس خصوصيات غيبت حضرت مهدي( و پس از آن فلسفه غيبت آن حضرت را تبيين کرده است. در بخش اول نخست کليات تحقيق، مانند مفهوم واژه غيبت در لغت و اصطلاح بيان شده، آن گاه اقسام غيبت (کبرا و صغرا) و سپس اثبات غيبت و اقسام آن، فلسفه غيبت کبرا، فرق بين غيبت و عدم وجود و مسافرت بيان مي‌شود. آن گاه نويسنده به معرفي انبيايي با غيبت‌هاي طولاني يا کوتاه پرداخته و اعتقاد دارد اين غيبت ها به جهت حکمت‌هايي صورت گرفته است. وي در ادامه اين بخش به ويژگي‌هاي غيبت امام زمان( پرداخته و آن حضرت را در عين غايب و مستور بودن از نظرهاي مردم، حاضر و ناظر بر آنان دانسته، و چگونگي غيبت ايشان را وصف مي‌کند. در بخش دوم اشتراک و تفاوت غيبت انبيا و غيبت امام زمان( بيان شده و شباهت‌ها و تفاوت هاي غيبت امام زمان با غيبت پيامبراني چون: يوسف، ادريس، هود، صالح، ابراهيم، موسي، خضر، دانيال، الياس، يونس، عزيز، و عيسي( به ترتيب ذکر شده است. در بخش سوم از اين نوشتار، فلسفه غيبت امام عصر( و حکمت غيبت‌هاي انبياي الهي مزبور، تجزيه و تحليل شده، و خوف از کشته شدن، امتحان مردم، اصلاح امت، جداشدن خالص از غير خالص، تحت بيعت هيچ حاکمي نبودن، خالي شدن صلب‌هاي مؤمنان از کافران و اجراي سنن الهي، از جمله حکمت‌ها مذکور و فوايد عام و خاص غيبت امام زمان( و تشبيه امام غايب به آفتاب پنهان در پشت ابرها شرح و بررسي مي‌گردد.