جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در اين پژوهش ديدگاه‌هاي شخصّيت بزرگ جهان شيعه، امام خميني و شخصيت بزرگ جهان اهل سنّت، ابوالعلي مودودي درباره وحدت مسلمانان، تقريب مذاهب اسلامي و راهکارهاي آن و نيز نقطه نظرهاي مشترک آنان در زمينه موانع و آفات وحدت اسلامي منعکس گرديده است. اين نوشتار در چهار فصل سامان گرفته است. او در فصل اوّل ابتدا کلّياتي درباره مفهوم واژگان کليدي، مانندِ وحدت، تقريب مذاهب اسلامي ارائه کرده، آن گاه سيره عملي و سخنان اهل بيت (ع) را در اهمّيت وحدت و ضرورت تعامل شيعيان با مخالفان خويش، پرهيز از کينه‌ورزي به عالمان اهل سنّت و پيروان آنان ترسيم شده و روش عالمان شيعه و سُنّي در زمينه تقريب بين مذاهب اسلامي و وحدت مسلمانان ارزيابي گرديده است. در فصل دوم وي ضمن بررسي گوشه‌هايي ازحيات امام خميني و ابوالعلي مودودي، مباني فکري و نظري آنان را در زمينه نقد تقريب بين مذاهب اسلامي تشريح نموده است. بحث درباره محورهاي اتّحاد مسلمانان در عمل به دستورهاي ديني و تعاليم قرآن، پاي‌بندي به اصول مشترک فکري و اعتقادي همه مسلمانان، توجّه به مباني عقلي و اجتهادي اتّحاد مسلمانان، توجّه کردن به سيره پيامبر اسلام و صحابه، از ديدگاه‌هاي مشترک امام خميني و ابوالعلي مودودي در مورد وحدت اسلامي دانسته شده است. در فصل سوم آفات و موانع عمده وحدت و تقريب بين مذاهب اسلامي از ديدگاه امام خميني و ابوالعلي مودودي وارسي گرديده و متابعت از هواي نَفس، دوري از اسلام و قرآن، جهل و ناداني، گروه گرايي و فرقه گرايي، استفاده از حربه تکفير و اختلاف روحانيان از مهم ترين عوامل اختلاف و تفرقه مسلمانان و فاصله گرفتن آنان از يکديگر برشمرده شده است. در فصل چهارم و پاياني ديدگاه‌هاي مشترک امام خميني و ابوالعلي مودودي در زمينه راهکارهاي رسيدن به وحدت و تقريب بين مذاهب اسلامي، و پيش شرط‌هاي تحقّق اين وحدت از منظر آنان و اقدام هاي سياسي و فرهنگي لازم در اين زمينه بيان مي‌گردد.