جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تربيت اخلاقى از مهم ترين ساحت هاى تربيتى است كه به مفهوم ايجاد شناخت و برانگيختن احساس، جهتت ضعيف و اجتناب از رذايل و مراقبت و پرورش هماهنگ فضايل، در راستاى ملكه شدن در عمق وجودى انسانمى باشد. روشن شدن چگونگى تربيت اخلاقى در دوره كودكى و عوامل مؤثر بر آن مى تواند به عنوان رهيافتى تأملى،نقش مهمى در سامان دهى برنامه هاى تربيتى داشته باشد. ازاين رو، اين مقاله با روش پژوهش توصيفى ـ تحليلىتدوين يافته است. يافته هاى پژوهش بيانگر آن است كه تربيت اخلاقى در دوره كودكى ضمن دارا بودن هدف،بهره گيرى از شيوه هاى اثربخش و در نظر گرفتن موانع و مشكلات، بايد در راستاى سه بعد شناختى، عاطفى وعملكردى طراحى و اجرا گردد. البته توجه به عوامل وراثتى و محيطى (خانواده، مدرسه، همسالان، رسانه هاىمجازى و غيرمجازى، شرايط جغرافيايى) از ضروريات اين نظام تربيتى است.