جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ضرورت هماهنگ ساختن هست ها و بايدها و رفع موانع تکامل انساني، تنها با طرح حيات معقول ممکن است. علامه جعفري? در تمامي آثار خود، حيات معقول را به طور کامل، بررسي نموده است. اين پژوهش در پنج فصل تا حدودي به اين موضوع پرداخته است. در اين پژوهش، ماهيت و حقيقت زندگي از منظر آيات، روايات، فيلسوفان اسلامي، فيلسوفان غربي و علامه جعفري? بررسي شده و ويژگيهاي حيات طيبه در قرآن کريم، ارزش و ضرورت حيات طيبه و راهکارهاي ايجاد حيات طيبه از منظر قرآن کريم، بيان شده است. پس از آن، حقيقت و ماهيت حيات معقول و طيبه از منظر علامه جعفري? و ارزش حيات معقول از منظر ايشان بيان شده است. علامه جعفري? دستورات الهي نهج البلاغه را «حيات انساني» مي داند و با نظر به قلمروها و شئون انساني، حيات انسان را امّ المسائل ميداند و از آنجا که انسان، استعداد رشد و کمال را دارد، بايد مسير صعود و کمال را طي کند. برخي از راهکارهاي موجود در نهج البلاغه با رويکرد علامه جعفري? عبارتاند از: معرفت نفس، رهبري روح، نصرت الهي، عدالت انسان درباره خويشتن و مهارکردن تمايلات، بهره برداري از خود، همت عالي، حريت، ظرفيت درون، پاکي درون، نظارت الهي، به کارگيري عقل و تهذيب نفس، حرکت به پيش، و اطاعت الهي. از نظر علامه جعفري? به لحاظ اينکه جامعه غير از ترکيب و تفاعل افراد، چيز ديگري نيست و نيز اصول حياتي افراد در حال زندگي اجتماعي از بين نميرود، همه عواملي که در بحث راهکارهاي ايجاد حيات معقول گفته شد، شامل ايجاد حيات معقول در جامعه نيز ميشود؛ با اين تفاوت که در جامعه، رکن و وظيفه اصلي را «حاکم جامعه» بر عهده دارد. علامه جعفري? براي مديريت جامعه بر مبناي حيات معقول، اصولي را لازم ميداند که عبارتاند از: اصل عدم ماديگري، اصل معناداري و هدفداري حيات انسان، اصل رفاه، اصل هماهنگي و اتحاد در هدفگيري هاي انساني، اصل عدالت و اصل رقابت سازنده. بديهي است، اين اصول نمونههايي اندک است که پژوهشگران ميتوانند با شناخت انديشه هاي ايشان، اصول و مباني ديگري را بررسي نمايند.