جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫مبحث بعثت انبيا( ، يکي از ارکان مباحث کلامي و علم عقايد به شمار ميآيد که عدم درک صحيح از اين مقوله، نتايج زيانباري را براي بشريت به دنبال داشته است. اين پژوهش در چهار فصل، به اين موضوع از ديدگاه شهيد مطهري? و ابن ميمون پرداخته است. نويسنده پس از کليات، نخست به ضرورت و اهداف بعثت انبيا( از ديدگاه شهيد مطهري و ابن ميمون پرداخته است. سپس حقيقت بعثت از ديدگاه شهيد مطهري و ابن ميمون و در پايان، ختم نبوت ازديدگاه آن دو بيان شده است. هر دو ضرورت وجود پيامبران را براي حاکميت نظم اجتماعي و سعادت بشر لازم ميدانند. البته شهيد مطهري، جنبه اخروي بعثت را نيز مدّ نظر قرار داده و براي فهم سعادت و شقاوت ابدي، راهنمايي انبيا( را براي بشر ضروري ميداند. شهيد مطهري دو هدف عمده براي بعثت انبيا ذکر ميکند: دعوت به سوي خدا و به پاداشتن قسط و عدل در جوامع بشري. ولي بنا بر ظاهر عبارت ابن ميمون، جنبه نظم و انتظام بخشي به جوامع انساني، جزء اهداف انبياست. از اهميت زياد او به نظم در جامعه، فهميده ميشود که گويا سعادت جمعي را هدف اصلي بعثت انبيا( ميداند. هر دو، بعثت انبيا( و نبوت را مأموريت الهي براي ارشاد و هدايت مردم ميدانند. در بحث از ختم نبوت، هر دو در اصل ختم نبوت اتفاق نظر دارند؛ ولي نظرشان در مصداق متفاوت است. ابن ميمون شريعت موسي عليه السلام را شريعت ختميه ميداند و شهيد مطهري? بر شريعت ختميه پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم استدلال ميکند. وي دين اسلام را دين واحد الهي از آدم تا خاتم صلي الله عليه و آله و سلم دانسته و با وجود اختلاف شرايع، ماهيت دين را تغيير ناپذير ميداند. نويسنده در پايان، خلاصهاي از ديدگاههاي ايشان را با عنوان خاتمه يادآوري نموده و ديدگاههاي مشترک و تفاوت ديدگاههاي آنها را بيان کرده است.