جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برخی فیلسوفان مسیحی ازجمله لین رادر بیکر حیات پس‌ از مرگ را با رویکردی مادی‌انگارانه تفسیر می‌کنند. بیکر معتقد است دیدگاه تقوم وی درباره‌ی هویت شخصی بیشترین سازگاری را با حیات پس‌ از مرگ مسیحی دارد. مطابق این دیدگاه، ملاک این‌همانی شخصی، داشتن ویژگی منظر اول شخص است؛ ازاین‌رو شخص پس‌ از مرگ بدن، به دلیل بقای این ویژگی باقی می‌ماند و به بدنی متناسب با آن جهان که با اعجاز خداوند خلق شده، دوباره تقوم می‌یابد. مقاله‌ی حاضر پس از تحلیل دیدگاه بیکر درباره‌ی رابطه‌ی تقوم و هویت شخصی و توجیه وی درباره‌ی سازگاری دیدگاهش با آموزه‌ی مسیحیت، آن‌را نقد می‌کند. وجود برخی ناسازگاری‌های درونی و نیز ایراداتی فلسفی مانند خلاصه‌کردن انسان در یک ویژگی و همچنین ناسازگاری نظریه‌ی بیکر با برخی آموزه‌های دینی، از آن جمله است. ایراداتی که درنهایت نشانگر ناکامی بیکر از ارائه‌ی تفسیری مادی‌گرایانه از حیات پس‌ از مرگ مسیحی است.