جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله «خلود» در آية 107 سورة «هود» با استثناي مشيت الهي همراه شده است كه ذيل آن مفسران مسلمان دربارة خلود كافران در عذاب، اتفاق نظر داشته و خلود اهل كبائر از مؤمنين، نزد آنها محل اختلاف است. پرسش مقالة پيشرو اين است كه آيا مفسران اشعري، معتزلي و امامي در تفسير آية خلود (هود: 107 (متأثر از مذاهب كلامي خويش بودهاند يا آنكه در مواردي، از اصول مذهب كلامي خويش عدول كردهاند؟ تحقيق حاضر بيانگرِ اين نكته است كه مفسران معتزلي و امامي در سدههاي مختلف تاريخي از گذشته تا به امروز متأثر از انديشه هاي كلامي خويش بودهاند. مفسران اشعري متقدم تا قرن دهم نيز كاملاً متأثر از مذهب كلامي خويش به تفسير آيه پرداختهاند، اما مفسران متأخر اشعري در قرن سيزدهم و چهاردهم در كتب خويش از تفسير رايج ميان اشاعره عدول كرده و در چارچوب جديدي به تفسير آيه پرداختهاند