جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫قرآن آخرين کتاب آسماني نازل شده بر خاتم انبياست که به تدريج، در نحوه قرائت برخي از کلمات آن اختلافاتي به وجود آمد. آنچه در اين پايان‌نامه مطرح است، اين است که آيا اين قرائات همگي معتبرند، يا برخي از آنها داراي اعتبارند؟ همچنين با چه ادله‌اي مي‌توان قرائت معتبر را ثابت نمود و بر فرض اعتبار، چه اموري بر آن مترتب است؟ نويسنده، اين پژوهش را در چهار فصل به انجام رسانده است. وي ابتدا به مفهوم شناسي پرداخته و دو مفهوم قرآن و اعتبار را مورد بررسي قرار داده و به بحث‌هاي پيراموني پرداخته است. سپس اصطلاحات اصول قرائات، فروع قرائات، قرائت معتبر، قرائت شاذ، قراء سبعه و قراء عشره را بيان کرده است. قرائات متواتر يا آحاد، مقوله بعدي است که در آن، اثبات اعتبار قرائات از راه تواتر و اثبات اعتبار قرائات از راه حجيت خبر واحد، مورد بحث واقع شده است که مشهور علماي اهل سنت، قرائات مشهور را متواتر دانسته و بيشتر علماي شيعه تواتر قرائات را نمي‌پذيرند. شهيد اول، شهيد ثاني و علامه حلي، طرفدار تواتر قرائات هستند. نويسنده به اين نتيجه مي‌رسد که اعتبار قرائات، نه از راه تواتر و نه از باب حجيت خبر واحد، قابل اثبات نيست. وي سپس به ادله اعتبار قرائات و بررسي آنها پرداخته است که نتيجه بررسي، قابل اثبات بودن اعتبار قرائات به واسطه رواياتي مانند معتبر بودن قرائت مطابق قرائت رايج مردم، تقرير معصوم و سيره متشرعه است. اعتبار قرائات، آثاري خواهد داشت که از جمله آنها نسبت دادن آن به خداوند، استنباط حکم، تعارض قرائات، صحت قرائت در نماز، خواندن در غير نماز، برداشت تفسيري، برداشت ادبي، مسّ کلمات و غير آن مي‌باشد که نويسنده در پايان بدان پرداخته است. سپس نتايج متعددي را ارائه نموده است که مسلم بودن تواتر قرآن بين تمامي علماي شيعه و سني و اختلاف در تواتر قرائات، از جمله آنهاست.

نماز از مهم‌ترین عبادات است که در شرع مقدس بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. یکی از افعال نماز قرائت است که خود دارای شرایط و ضوابط خاصی است. دربارۀ جواز خواندن قرائات هفت‌گانه در نماز چند دیدگاه در میان فقهای فریقین وجود دارد. عمدة اهل سنت خواندن قرائات هفت‌گانه و حتی ده‌گانه را جایز می‌دانند. در میان فقهای شیعه اکثر قریب به اتفاق فقها خواندن قرائات هفت‌گانه را جایز دانسته‌اند. برخی قرائات دیگر را نیز تجویز کرده‌اند. در مقابل، تعداد معدودی از فقهای شیعه قرائت نماز را تنها با یک قرائت مجزی دانسته‌اند. در این نوشتار ضمن بررسی دیدگاه‌های مختلف و قائلان آنها دلایل و مستندات فتاوی نیز مورد بحث قرار گرفته و به دست آمده که از منظر فریقین خواندن قرائات هفت‌گانه در نماز جایز است و مهم‌ترین دلیل این فتوی تقریر و تأیید قرائات از سوی معصومان می‌باشد.