جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حضرت علی(ع) نزد عموم مسلمانان از جایگاهی ویژه برخوردار است. شاعران ادب پارسی اعم از شیعه و سنی در ابراز ارادت و محبت به آن بزرگ‌مرد دادگری و جوانمردی اشعار بسیاری سروده و دیوان‌های خویش را به ستایش وی مزین نموده‌اند. با توجه به اهمیت این مسأله در این پژوهش سعی شده است به بررسی و تحلیل سیمای علی(ع) در دیوان فیاض لاهیجی پرداخته شود. فیاض لاهیجی از جمله شاعران برجسته و طراز اول ادبیات شیعه در زمان صفویه است که دارای اشعاری پر محتوا و ارزشمند است. این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی اشعار لاهیجی پرداخته است، تا نشان دهد که فیاض بیشتر سروده‌های خود را وقف بیان فضائل خاندان پیامبر(ص) و به خصوص علی(ع) کرده است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که حق امامت و جانشینی علی(ع) بعد از پیامبر بارزترین ویژگی تصویر شده در دیوان فیاض لاهیجی است، در این راستا شاعر به بیان فضایل و ویژگی‌های برجسته‌ی آن حضرت چون: والایی منزلت، قرابت با پیامبر(ص)، شایانی ولایت، فصاحت و زبان آوری، علم، عدل، شجاعت، سخاوتوبه ذکر دلایل نقلیدر اثبات شایستگی امامت علی(ع) بعد از پیامبر(ص) می‌پردازد.