جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده:آموزه‌های معنوی- معرفتی رسیده از ائمه اطهار علیهم‌السلام، شامل چهار حوزه رفتاری، روانی، صفاتی و عرفانی بوده که در این میان، ادعیه -که در واقع سخن ولی با مولاست - از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، به‌ گونه‌ای که می‌توان آن را، از معارف معنوی خاص معصومینعلیهم‌السلام دانست. علاوه بر این، تبیین لایه عرفانی، به عنوان حوزه‌ای که درصدد بیان رابطه انسان با خداست، اهمیت والاتری داشته؛ چرا که مباحث رسیده از ائمه اطهار - علیهم‌السلام- در این زمینه، به لحاظ شرایط مختلف فرهنگی، اجتماعی در بسیاری از مقاطع تاریخی، دچار بی‌مهری و مهجوریت‌های شدید شده است. از طرفی، جهان امروز نیز تشنه مسائل معنوی و عرفانی بوده و در این راستا مکاتب و فرقه‌های فراوانی، برای جذب جوانان به عرفان بی‌شریعت، التقاطی و مخرب گام برداشته‌اند. گفتمان‌کاوی نیز به عنوان یک روش زبان‌شناسی، می تواند با بررسی عوامل درون‌متنی و برون‌متنی، به دنبال کشف معنا یا معانی مرکزی متن، دریچه‌ای تازه به فهم این معارف بگشاید. از همین رو، این رساله تحت عنوان"گفتمان عرفانی ادعیه" سعی برآن دارد تا به کشف فضای حاکم بر زیارت امین الله و دعای کمیل، بپردازد و به مدد این سیر از مباحث زیربنائی و اصلی، چهارچوب اصلی تفکر معصومین - علیهم‌السلام- را نسبت به عرفان، تبیین کند و با استفاده از این روش و ساختار نظام‌مند، رویکردی جدید و عمیق‌تر، راجع به سایر احادیث و روایات، در باب عرفان و معرفت الهی، ارائه دهد. در این راستا، این پژوهش ضمن معرفی روی‌کردهای مطرح در گفتمان‌کاوی، مجموع مولفه‌های کاربردی این نظریات رامعین نموده و پس از آن به متناسب سازی این روش با زیارت امین الله و دعای کمیل پرداخته است. بررسی‌های انجام گرفته در این زمینه نشان داد:گفتمان عرفانی ائمه در صدد است تا سالک در سایه سار انسان کاملی که خداوند معین کرده، مراحل منسجم و پیوسته سیر الی الله را طی نماید و با اتصاف به اسماء الهی، سراسر زندگیش تجلی خدای واحد شده و به تصعید تکاملی‌اشکه همان فنای فی الله است نائل آید.