جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در میان دانش‌های مختلفی که از قدیم تاکنون مطرح بوده و زبان و ادبیّات فارسی به‌خوبی در انتقال آن موثّر واقع شده است، آموزه‌های اخلاقی است. اخلاق، مجموعه‌ای از دانش‌هاست که جایگاه انسان را در جهان هستی نشان می‌دهد و او را در تعامل با دیگران از یک سو و در پیشگاه خداوند از سوی دیگر مسئول می‌سازد. تلاش خواجه نصیر در دور? انحطاط در زمین? اخلاقبرجسته است مهمترین کتاب او در این زمینه، اخلاق ناصری است. او اخلاق ناصری را به‌عنوان اثری اصیل و مستقل در کاستی تهذیب الاخلاق خاصّه در حوز? تدبیر منزل و سیاست می‌نگارد.سه موضوع بنیادین در اخلاق ناصری مورد تأکید قرارگرفته است:دانش نفس، سعادت و سرانجام عدالت.مسأله اصلی این تحقیق آن است که علم اخلاق به‌عنوان یکی از شاخه‌های حکمت اسلامی و فرهنگ ایرانی در چه محورها و موضوعاتی در اخلاق ناصری مطرح و دیدگاه خواجه‌نصیرالدین طوسی دربیان مفاهیم اخلاقی به چه زبانی بیان‌شده است.نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که خواجه نصیر، نگاه جامعی به فضایل ورذایل اخلاقی داشته و عنصر اساسی را درمباحث اخلاقی "هوای نفس" می‌داند. روش خواجه نصیر در بیان مسائل اخلاقی،به‌گونه‌ای است که برایهر نکت? اخلاقی، دلیلی عقلانی می‌آورد و غایت دانش اخلاق را سعادت بشر می‌داند که نتیج? معرفت نفس انسانی است.