جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تلقیِ ما از سلامت به عنوان یکی از مصالح پایه‌ای هر شهروند، آن را به مقوله‌ای حیاتی در سیاست‌گذاری‌ تبدیل می‌کند. منابع محدود در این حوزه، موجب می‌شود تا توزیع/بازتوزیع آن میان شهروندان چالش سیاست‌گذاران سلامت باشد. از دیدگاه جان راولز، عدالت والاترین فضیلتِ هر نهاد اجتماعی‌ست، همچنین در اخلاق پزشکی نوین، عدالت در کنار خودفرمانروایی (Autonomy)، خیررسانی (Beneficence) و شرنَرِسانی (Non Maleficence) جزو اصول اساسی محسوب می‌شوند. این مسائل موجب می‌شوند تا نیاز به تعمق بیشتری در سلامت عادلانه داشته باشیم و نظریات فلسفی را جهت یافتن راهکارهایی مناسب برای برون‌رفت از مشکلات حاضر در حوزه‌ی سلامت و درمان کندوکاو کنیم. این درسگفتار در همین راستا، با تدریس دکتر اکبر شهریوری ،مشاور اخلاق حرفه ای ریاست دانشگاه علوم پزشکی ایران، برگزار می گردد. در جلسات نخست، تئوری های موجود در عدالت مورد بررسی قرار می گیرد و در ادامه با استفاده از تئوری های گفته شده، رهیافتی برای مسائل موجود در سیاست‌گذاری سلامت ایران ارائه خواهد شد.

ادیان ابراهیمی به سه دین بزرگ اسلام، مسیحیت و یهودیت اطلاق می شود که از سنت باستانی ابراهیم الهام می گیرند. این ادیان همگی معتقد به نظریه پیامبری هستند، یعنی معتقدند خداوند افرادی را به پیامبری برمی گزیند و به آن ها پیام هایی را به طور مستقیم یا با واسطه یک فرشته، برای هدایت مردم ارسال می کند. مورد خطاب قرار گرفتن پیامبران از طرف خداوند، ویژگی اصلی ادیان الهی است. با این که این سه دین از سه نظام الهیاتی مجزا و متفاوت برخوردارند اما مشترکات این سه نظام بسیار زیاد است، به گونه ای که می توان آن ها را در یک طبقه قرار داد. مقاله حاضر با بررسی مبانی اخلاقیات زیستی در این ادیان، درصدد است وجوه افتراق و اشتراک موجود در تصمیم سازی اخلاقی در امور زیستی را میان آن ها تبیین و تشریح نماید.