جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهش به بررسی آیات متشابه لفظی در داستان حضرت موسی(7) می‌پردازد، آیاتی که نقش واژگان در آن پر رنگ‌تر است. آن‌چه در این پژوهش مورد نظر است، یافتن حکمت تفاوت تعابیر در آیات متشابه است. برای کشف این حکمت‌ها، باید از علوم و منابع مختلفی بهره برد تا در فضای حاکم بر آن سوره قرار گرفت و سعی کرد تا به این وسیله به مقصود کلام الهی نزدیک شد. از جمله این علوم می‌توان به سیاق و علم لغت اشاره کرد. توجه به علم ریشه‌شناسی و سیاق در این‌گونه آیات، نقش موثری در تبیین موارد اختلاف دارد و توهم تکرار را در آیات متشابه لفظی بر طرف می‌کند. ریشه‌شناسی و بررسی تاریخی مفهوم واژگان در کتاب مقدس نشان می‌دهد، قرآن کریم، از کاربرد هر یک از واژگان، در آیات متشابه لفظی، هدفی را دنبال می‌کرده است که در سوره دیگر و آیه متشابه لفظی دیگر شاید مد نظر نبوده است. همچنین توجه به سیاق آیات و ساختار سوره نیز نشان‌گر آن است که واژگان هر آیه در ساختاری که به کار رفته، متناسب با آن ساختار و هدف سوره است.