جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رحمت الهی از جمله صفات خداوند متعال است. او دارای صفات و اسمای نامتناهی است که از میان آنها، خودش را با«رحمان» و«رحیم» به انسان معرفی نمود. (بسم الله الرحمن الرحیم) قبل از آنکه دست به آفرینش موجودات بزند، رحمتی را بر خود واجب نمود که بر غضبش سبقت گیرد. رحمت عام او بر همه چیز سایه افکنده«و رحمتی وسعت کل شیء) و رحمت خاصش را نصیب مطیعان و مؤمنان واقعی می کند. هر آنچ در دنیا به انسان می رسد، اعم از خوشی ها و نیکی ها و یا تلخ کامی ها، نشان از توجه و عنایت و رحمت واسعه او دارد. فاصله میان مهربانی و رأفت در خداوند متعال با عطوفت و مهربانی که در انسان ها به چشم می خورد، به اندازة فاصله میان شرق و غرب عالم و با زمین تا آسمان است. او فقط یکی از صد رحمت را میان مردو تقسیم کرده است که به واسطة آن به همدیگر رحم می کنند و 99 تای دیگر را جهت عفو و مغفرت برای روز حسابرسی و محشر کبرا ذخیره نموده است. در آن روز خداوند متعال به واسطة برترین مخلوقاتش آن قدر عفو و رحمتش را شامل حال انسان ها می نماید تا آن برگزیدگان معصوم(ع) راضی شوند«و لسوف یعطیک فترضی».