جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تفسیر پژوهشی دانشی است که در قرن اخیر شکل گرفته است و به بررسی شرایط زندگی مفسر، فضای علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی زمان مفسر که در شناخت نحوه ی شکل گیری تفسیر موثر می باشد، می پردازد. همچنین به تحلیل و بررسی و نقد سبک و روش تفسیر و اصول و مبانی مفسر در علم تفسیر توجه می شود. آیت الله حسینی نجفی همدانی، از جمله مفسران شیعه در عصر حاضر که دراین نوشتار کتاب تفسیر هجده جلدی ایشان از لحاظ علم تفسیر پژوهی مورد مطالعه قرار گرفته است. از ویژگی های بارز این تفسیر، استفاده فراوان از احادیث اهل بیت (ع) می باشد که این ویژگی با تقید بسیار زیاد مفسر در تحلیل مطالب تفسیری و ارائه ی این تفسیر اجتهادی همراه شده است و شیوه ای جالب از تفسیر قرآن را ارائه می دهد .در ضمن اینکه مفسر به طرح مباحث اخلاقی عرفانی و مسائل تربیتی در قالب جملات فلسفی گرایش فراوانی داشته است. پژوهش حاضر در چهار فصل تدوین شده است، فصل اول شامل سه بخش کلیات، زندگی نامه و معرفی تفسیر می باشد که مباحثی از قبیل طرح مساله، اهمیت و ضرورت بحث، روش تحقیق، سؤالات و محدودیت ها، زندگی، تحصیلات و آثار علمی به جا مانده از مفسر و انگیزه و شیوه ی نگارش تفسیر مذکور بررسی شده است. فصل دوم، مبانی تفسیری (انوار درخشان ) است، که شامل: عقیده مفسر در هدایت گری قرآن، حجیت ظواهر الفاظ و قابل فهم بودن آن، وحیانی بودن قرآن، التزام مفسر به کلام معصومین، جاودانگی و جامعیت قرآن، عقیده به نظم و ارتباط آیات و التزام به قرائت مشهور می باشد. در فصل سوم، شیوه مفسر در تفسیر قرآن، منابعی که در این روش او تاثیر گذار بوده اند و جهت گیری های وی در تفسیر مشخص شده است. و بالاخره در فصل چهارم مباحث علوم قرآنی که در تفسیر انوار درخشان مورد توجه بوده، بررسی شده است.