جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع پژوهش، نگرشی بر رفتار وحدتگرای امام علی ( علیه السلام) می باشد و هدف از آن، شناخت رفتار وحدتگرای امام علی(علیه السلام) در زمان رحلت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می باشد که در سه بخش تنظیم شده است: در بخش اول، به شناخت موضوع اختلاف پرداخته شده، که در این بخش متوجه می شویم که هر اختلافی، ناپسند و مردود نیست، چرا که برخی از اختلافها، باعث ایجاد پیشرفت و رشد جامعه اسلامی می شود، همچون انتقادات سازنده. در بخش دوم، به بررسی موضوع وحدت می پردازیم. با توجه به مطالعات متوجه می شویم که هر وحدتی، پسندیده نیست، زیرا برخی از وحدتها، وحدت بر تفرقه است که ثمره ای جز شکاف میان مسلمانان ندارد. در بخش سوم، به رفتار وحدتگرای امام علی(علیه السلام) می پردازیم که متوجه می شویم، امام علی(علیه السلام) برای حفظ وحدت جهان اسلام، از حق الهی خویش می گذرند، با خلفا بیعت و همکاری می کنند، با مخالفین حکومتش مسامحه می کند، یاران را تشویق به وحدت می نماید و ... تا آسیبی هر چند جزئی به وحدت جهان اسلام نرسد. منابع اصلی این پژوهش: قرآن، نهج البلاغه، کتب معتبر روایی، تفسیری، تاریخی و ... می باشد که به بررسی مسئله وحدت و رفتار وحدتگرای امام علی(علیه السلام) پرداخته اند، مورد استفاده قرار گرفته اند، که به روش کتابخانه ای و اسناد، مورد جمع آوری قرار گرفت. با توجه به مطالعاتی که صورت گرفت، نتیجه می گیریم که قرآن و سنت، توجه ویژه ای به وحدت مسلمانان دارند و با نگاهی اجمالی به کلام و سیره امام علی(علیه السلام) ، این حقیقت به وضوح نمایان می باشد که ایشان به امر وحدت، توجه خاصی داشته اند که از حق خویش می گذرند و تلخی ها را تحمل می کنند تا وحدت اسلام حفظ شود، چنانچه اگر این صبر و تحمل و سکوت ایشان نبود، اکنون از اسلام عزیز اسمی باقی نمی ماند. لذا ا صبر و سکوتشان برای مسلمانان وحدت اسلامی را به ارمغان آوردند.