جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این تحقیق « اسراف از دیدگاه آیات و روایات» می باشد که به بررسی نقش اسراف در ابعاد زندگی انسان می پردازد و با هدف امر به معروف و نهی از منکر با تکیه بر آیات قرآنی و روایات تنظیم شده است که برای این کار به کتب تفسیری مانند: تفسیر نمونه اثر ناصر مکارم شیرازی، المیزان اثر محمدحسین طباطبایی، اطیب البیان اثر عبدالحسین طیب، مجمع البیان اثر فضل بن حسن طبرسی، و کتاب های اخلاقی مانند: منهج الصادقین اثر فتح الله کاشانی، معراج السعاده اثر احمد نراقی، گناهان کبیره اثر عبدالحسین دستغیب و حلیة المتقین اثر محمدباقر مجلسی مراجعه شده است. اسراف به معنای زیاده روی و تجاوز از حد در تمام شئون گوناگون زندگی است که با توجه به ادله اربعه یک اقدام ناپسند و حرام بوده و فلسفه حرمت آن جلوگیری از تباهی، فساد، تجاوز و رعایت اعتدال و عدالت در جامعه است. بی ایمانی، جهل، خودنمایی، هواپرستی، تربیت غلط خانواده و جامعه، الگوی غلط اجتماعی و فرهنگی از جمله عواملی است که بدون توجه و پرداختن به آن ها حذف اسراف از زندگی فردی و اجتماعی امکان پذیر نخواهد بود. پیامدهای فراوان این معضل در عرصه فردی مثل: خشم الهی، محرومیت از هدایت، کیفر اخروی و محرومیت از شفاعت و در عرصه اجتماعی مثل: اختلاف و فاصله طبقاتی، از بین رفتن توازن و تعادل می باشد. به این ترتیب پیشگیری از اسراف به عنوان یک گناه کبیره، یکی از وظایفی است که بر همگان واجب است و آن جز با زهد و پارسایی، تفکر و سنجش، تقدیر و اندازه گیری معیشت، شاکر و راضی بودن به رضای خدا و پیروی از تعالیم و قوانین اسلام میسر نمی شود. بنابراین باید سعی شود نه تنها در شعار، بلکه در عمل با معیارها و ارزش های اسلامی حرکت کنیم و جامعه را بر اساس این معیارها عادت داده و بسازیم. کلیدواژه ها: اسراف، تبذیر، افراط، قناعت و اعتدال.