جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این پژوهش « ارتباط دختر و پسر از دیدگاه اسلام» می باشد در شرایط کنونی کثرت جمعیت و تکثر نیازمندی های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی موجب شده که حضور زنان همگام با مردان در صحنه های مختلف جامعه فزونی یابد، با توجه به ارتباطات اجتماعی فراوانی که به ضرورت در جامعه ایجاد شده و عدم رعایت بسیاری از شئونات اسلامی و اجتماعی، ضروری است حدود این روابط از دیدگاه اسلام مشخص شده و راه حل های مناسب و واقعی برای ارتباط صحیح و به دور از ابتلا به گناه و آلودگی ارائه گردد. این پژوهش به منظور دستیابی به چنین هدفی تدوین شده است. ارتباط دختر و پسر، از جمله ارتباط های میان فردی است که به حسب شرایط خاص ضرورت پیدا می کند. این ارتباط به دو صورت کلامی و غیر کلامی صورت می گیرد. براساس قواعد کلی حاکم بر ارتباط میان فردی، دوستی دختر و پسر به ارتباطی گفته می شود که بین دو جنس مخالف وجود دارد و در این ارتباط، محبت، صمیمیت، عشق و علاقه ی قلبی ویژه وجود دارد. در زمینه رابطه ی دختر و پسر سه نظریه ی ضرورت و اضطرار، اختلاط و عادی سازی روابط و نظریه معروف و حاکم بودن عرف پسندیده وجود دارد. نظریه صحیح و قابل قبول نظریه سوم است یعنی روش پسندیده ای که جامعه آن را می پسندد و موافق با عقل، شرع و طبع انسان است. اسلام در زمینه ی رابطه ی دختر و پسر معیارهایی از قبیل کنترل چشم از نگاه های حرام، پوشش مناسب و خصوصاً حفظ حجاب از سوی بانوان و حفظ حدود و شرایط درهنگام گفتگو با نامحرم و همچنین کنترل اندیشه و قلب از خطورات گناه آلود را قرار داده است. در قرآن و سیره معصومین نیز الگوهای فراوانی از قبیل رابطه ی حضرت موسی ( علیه السلام) و دختران شعیب و رابطه ی حضرت یوسف ( علیه السلام) و زلیخا و... به عنوان راهنما و سرمشق جوانان معرفی شده است. مسائل مختلفی از قبیل متعادل نبودن خانواده، بحران هویت، آموزش و پرورش نادرست، به تأخیر افتادن ازدواج جوانان و همچنین تبلیغات غرب و تهاجم فرهنگی را می توان گوشه ای از عوامل به وجود آورنده ی ارتباط ناسالم دختر و پسر دانست. ارتباط ناسالم و غلط دختر و پسر پیامدهای خطرناکی برای افراد و جامعه در پی دارد. از جمله ناامنی در فضای جامعه، تزلزل خانواده، فساد جنسی و آثار اقتصادی و بازداشتن از کار و تولید و فعالیت. تقویت باورهای دینی و تعلیم و تربیت، ازدواج مناسب و به هنگام و توجه به اصل کرامت انسان و کرامت زن از راهکارهای اسلام در ایجاد روابط صحیح و سالم دختر و پسر می باشد. این مجموعه در قالب سه بخش و 8 فصل به بیان مطالب فوق می پردازد. در این تحقیق از منابع روایی مانند بحارالانوار و اصول کافی و از کتب نویسندگان معاصر همچون روابط دختر و پسر اثر محمد علی رضایی اصفهانی و روابط پسر و دختر اثر محمد رضا احمدی استفاده گردیده است. در ضمن این تحقیق بر اساس نوع و هدف بنیادی و به اعتبار جمع آوری مطالب کتابخانه ای و به اعتبار ماهیت و روش تحلیلی کاربردی می باشد. واژگان کلیدی عبارتنداز: ارتباط، ارتباط دختر و پسر، دوستی دختر و پسر، حجاب، پوشش، نگاه و ازدواج .