جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آنچه پیش روی شماست مطالبی پیرامون اصحاب امام حسین ( ع) می باشد که در چهار فصل به رشته تحریر در آمده است. در ابتدا، به امام حسین ( ع) و قیام عاشورا پرداخته شده است، حسین بن علی ( ع) طبق نصّ پیامبر خاتم؛ محبّت خدا بر خلق ، امام معصوم، محبوب خدا و پیامبر ( ص) ، سید جوانان بهشت ، جزء اصحاب کسا و اهل بیت پیامبر(ص) ، آگاهترین امت به کتاب و سنّت و صاحب کرامات و فضایل معنوی زیادی بودند؛ به همین جهت از نظر دینی و مذهبی از اعتبار و منزلت والایی در جامعه اسلامی برخوردار بودند. امام حسین ( ع) به دلیل همین جایگاه معنوی و مسئولیتی که در مقابل اسلام و مسلمانان داشت با تمام هستی خویش قیام نمود؛ قیامی بخاطر احیای دین مبین اسلام، آگاه ساختن مسلمانان و افشای ماهیت امویان، احیای سنت نبوی و سیره علوی، از بین بردن بدعتها و کجروی ها و زنده نگه داشتن سنت مهم امر به معروف و نهی از منکر . در فصل دوم به حکومت فاسد یزید و ویژگیهای آن پرداخته شده است. یزید در دامن خانواده ای بزرگ شده بود که با نام اسلام بر مردم حکومت می کردند و کمترین اعتقادی به آن نداشتند؛ او جوانی ناپخته ، شهوت پرست، خودسر و فاقد دور اندیشی و احتیاط بود و فردی بی خرد، بی باک، خوشگذران، عیاش و کوتاه فکر. یزید که بیش از رسیدن به حکومت؛ اسیر هوسها و تمایلات افراطی بود، بعد از حکومت نیز نتوانست حداقل مثل پدرش معاویه ظاهر اسلام را حفظ کند؛ بلکه بر اثر روح بی پروایی و هوسبازی، علناً مقدسات اسلام را زیر پا می گذاشت و در ارضای شهوات خود از هیچ چیزی فرو گذار نکرد . و فصل سوم در مورد اصحاب امام حسین ( ع) می باشد، هر یک از یاران امام در کربلا به گونه ای جلوه گر شدند تا آیینه ی از یک یا چند ویژگی امام خود باشند. شناخت سید الشهداء و یارانش از مهمترین نیازهای بشر در طول تاریخ است؛ یکی از مهمترین ویژگیهای اصحاب امام ( ع) ولایت پذیری آنهاست ، آنها دریافته بودند که تنها راه نجات؛ تبعیت از امام زمانشان است ، لذا در نشان دادن این عشق و سرسپردگی به امامشان، می دویدند و می خروشیدند و از یکدیگر سبقت می گرفتند، همه مهربان و خیر اندیش و ذاکر بودند، فرهیختگی و شجاعت روز عاشورا حاصل یاد عمیق خداست و بهترین فرصت برای درک این حقیقت سحر است. یاران حسین بن علی ( ع) اصحاب سحر بودند. و در پایان به مسئله امام خمینی ( ره) و فرهنگ عاشورا پرداخته شده است. نهضت امام حسین ( ع) یک حرکت بزرگ فرهنگی است که انسانها را از درون متحول می کند ، تحولی که، لزوما تحول در برون را نیز به همراه دارد. انقلاب اسلامی ایران نیز به اعتبار موقعیت امام و کلمات و مواضع او نخست حرکتی فرهنگی است، امام در آغاز جانها را متحول کرد و پیرو آن توانست ساختار نظام سیاسی کشور را دگرگون کند، انقلاب اسلامی تحولی درونی بود که منجر به تحولات بیرونی وانتقال قدرت از نظام پادشاهی و سلطنتی به نظام جمهوری اسلامی شد.