جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آنچه پیش رو دارید، رساله ای در زمینه پیمانهای سیاسی پیامبر اسلام (ص) و ائمه علیه السلام است. فراز اول در بیان کلیات پژوهش، از جمله تعریف مفاهیم موضوع و ارائه تعریف معاهده سیاسی پیامبر(ص) و ائمه علیه السلام و سیر تاریخی معاهده است. فراز دوم در صدد پویش نقش بیعت در عصرحضور آن انوار تابناک ولایت است. و در فراز سوم، شرایط و اصول معاهدات و روش مذاکره و نگارش معاهدات معصومین علیه السلام با کنوانسیون های بین المللی مطابقت شده است و هم چنین در صدد پویش آراء و دیدگاه های فقهای شیعه و اهل سنت در احکام معاهداتی چون امان، هدنه، ذمه(جزیه) ... می باشد. آنچه که از بررسی و تتبع موضوع، به حاصل نشسته این است: ضمن تحقیق در ماهیت«بیعت» از دیدگاه اهل لغت و دانشمندان بهره جسته و بعد از طی مباحث گوناگون، به یک سؤال آغازین که ناشی از بیداری سیاسی افراد جامعه است پاسخ داده ایم، «بیعت نقش پر رنگ خود را در زمان حضور، در زمینه مشروعیت ایفا می کند یا در زمینه کار آمدی»؟ در جواب این پرسش باید گفت ولایت و حکومت حضرت رسول اکرم (ص) و جانشینان بزرگوارش پس از نصب الهی و جعل خداوندی، با بیعت مردم است که«کار آمد» یا به تعبیری «مقبول» می گردد و هدف ان یگانه رحمت عالمیان از«پیمان تواخی»، ارائه جانشینی امیر مؤمنان، حضرت علی علیه السلام به مردم بوده است.