جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هنگام مرگ ، انسان چشم به عالمی می گشاید و به ادراک حقایقی نائل می شود که چه بسا عمری از آن غفلت داشته است. گویی از خواب سنگین چندین ده ساله برخاسته و اینک خود را با واقعیات عظیمی رو به رو می بیند. از جمله حقایق مسلم عالم برزخ که آیات و روایات برآن دلالت می کند آن است که اعمال خیر و شر انسان ها در آنجا به صورت تجسم یافته ظهور پیدا می کند و اموات از وجود آن ها بهره مند گشته یا معذب می شوند اعمال انسان در حیات دنیا بر اساس احکام خاص دنیا دارای ماهیت و صورت عینی بخصوص می باشدو همین اعمال در نظام برزخی از ماهیت دیگر عینی یا صورت عینی به خصوص می باشد و همین اعمال در نظام برزخی از ماهیت دیگر عینی یا صورت دیگری برخوردار است. انسان خواه توجه به عالم آخرت و نتیجه اعمالش در آن جهان داشته باشد و خواه توجه نداشته باشد هیچ تأثیری در واقعیت ندارد.او محصول پنهان کاری ها و همچنین رفتارش را مشاهده خواهد کرد. در آخرت و در عالم برزخ انسان عین عمل نیک و بد خودرا خواهد دید، نه سزا و پاداش و کیفر آنها را . ایمان به اصل تجسم اعمال اثر فوق العاده ای از نظر مسائل تربیتی در انسان می گذارد و او را به نیکی ها علاقمند و در برابر زشتی ها سخت گیر و محتاط و در اموری که نیاز به فداکاری دارد دست و دل باز می کند. مسأله تجسم اعمال معنای وسیعتری دارد و به این مطلب نظر دارد که هر انسانی به هر شکل و صورتی که محشور شود ، اعمال خوب و بدش را به کیفیتی که اکنون برای ما مجهول است در کنار خود حاضر و مشهود می یابد. عمل انسان از قسم اعراض نیست که فانی شود، بلکه از سنخ جواهر است. به عبارت دیگر ، در اثر کارکردن مقداری از ماده بدن ما به انرژی تبدیل می شود و از بدن خارج می شود و اگر چیزی نخوریم و جای آن را پر نکنیم بدن ما به تدریج ضعیف می شود، زیرا کار، بدن ما را تراشیده و از بین می برد. همان نیرو ها در جهان می مانند و از بین نمی روند ، خداوند آن ها را در قیامت و برزخ به شکل نعمت ها و عذاب هایی درآورده و به ما تحویل می شود. گذشته از تجسم اعمال ، عقاید و افکار و یا روابط نیز در آخرت عینیت پیدا می کنند. روابط مسلکی و مرامی پیروی از خطوط سیاسی و اجتماعی و اعتقادی رهبر، در قیامت تجسم یافته و مانند رشته ای در گردن پیوان افتاده و به سوی سرنوشت ابدی آن ها را می کشاند و با رهبر محشور می شوند.