جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دیوید هیوم فیلسوف اسکاتلندی قرن 18 میلادی بنیانگذار مکتب تجربه گرایی است. با اندکی تحقیق در زندگی، افکار کلی و آثار وی می توان به راحتی دریافت که هیوم تنها ملاک صحت و سقم هر گزاره علمی و حتی فلسفی را تجربه پذیر بودن آن می دند و به همین دلیل به نظر می رسد که علم نزد هیوم، به علوم حسی و تجربی محدود شده و علوم عقلی را در بر نمی گیرد. این طرز تفکر هیوم، همه اعتقادات علمی و فلسفی او را تحت تأثیر قرارداده و از آن جمله می توان به فلسفه دین هیوم اشاره کرد. البته به دلیل همین تجربه گرایی و شکاکیت هیوم، نمی توان او را فیلسوف دین دانست و از نظریاتی که در باب مسائل مختلف فلسفه دین ابراز کرده است، می توان چنین نتیجه گرفت که او درباره ثبوت این مسائل هیچ گونه مشکلی نداشته بلکه اثبات عقلانی آنها را زیر سؤال برده و معتقد است که عقل و فلسفه توانایی هیچ گونه دخالتی را در این باب ندارند. به همین دلیل اشکالاتی که هیوم در باب مسائل مختلف فلسفه دین طرح کرده و هنوز هم همه فلاسفه دین درگیر پاسخ گویی به آنها هستند، به صورت نکات قابل تأملی در فلسفه دین درآمد. موضوع این پایان نامه بررسی برخی مسائل فلسفه دین هیوم است که در آن ابتدا برای آشنایی با تفکرات هیوم و علت این نوع تلقی او از مسائل مختلف فلسفه دین، به طور خلاصه به بررسی عقاید کلی او در علم و فلسفه پرداخته شده و پس از آن فلسفه دین هیوم به طور عام و سه مسأله اساسی «اثبات وجود خدا»، «مسأله شر» و «معجزه» را به طور خاص مورد بررسی قرار گرفته و انتقادات وارده به آراء هیوم از سوی فلاسفه اسلامی و یا حتی برخی از فلاسفه غربی بیان شده و اگر در مورد این انتقادات هم اشکالاتی وجود داشته، مورد بررسی قرار گرفته اند