جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این رساله بررسی عقل گرایی در اسلام و مسیحیت است. از جمله اهداف اساسی محقق، نشان دادن عقل پذیر بودن اصول مسلم اسلام و عقل ستیز بودن اصول مسلم مسیحیت است. دیگر این که درصدد آن است تا برجستگی های افتخارانگیز دین آسمانی اسلام را آشکار سازد و اشکالات وارده بر دین عقل ستیز مسیحیت را مبرز ساخته و متقابلا مبرا بودن اسلام را از این گونه نقصها نشان دهد. این رساله شامل چهار بخش به همراه چندین فصل می باشد و به صورت زیر ترکیب یافته است. بخش اول در چهار فصل به تعریف ایمان، عقل، ایمان گرایی و عقل گرایی می پردازد. بخش دوم در چهار فصل به بررسی نسبت اصول عقاید اسلامی، قرآن، احادیث و متکلیمن اسلامی با عقلانیت می پردازد. بخش سوم در چهار فصل متضمن بررسی رابطه ی اصول اعتقادی مسیحیت، عهد جدید، آرای آبای کلیسا و متألهین مسیحی با عقلانیت است. در بخش نهایی ( چهارم) به وجوه اشتراک و افتراق دو دین اسلام و مسیحیت پرداخته و بدین وسیله برجستگی های اسلام و مشکلات بنیادی مسیحیت نشان داده می شود. در این رساله سعی شده تا از منابع معتبر و در دسترس مسیحیت در مسائل مربوط به آن دین استفاده شود و این روش در مورد مسائل مطرح شده در دین اسلام نیز به کار گرفته شود. آنچه نتیجه و حاصل این تحقیق است اثبات این امر می باشد که اول اعتقادات اسلامی نه تنها با عقل قابل درک و تصدیق است که یک مسلمان تنها باید با عقل مود به این اصول ایمان آورد. اما اصول اعتقادی مسیحیت نه تنها عقل پذیر نیست که عقل ستیز نیز می باشد. یک مسیحی باید با تسلیم و دلدادگی ( نه فهم و درک عقلی) آنها را بپذیرد. اسلام، قرآن، ائمه ی معصومین ( ع) و متکلمین اسلامی همواره به عنصر عقل در کسب معرفت تأکید ورزیده اند که این خود نشانگر عقل گرای دین اسلام و اصول اعتقادی آن است. اما در مسیحیت همواره عهد جدید، آبای کلیسا، متکلمین مسیحیت و ... با عقل و عنصر عقل ورزی مخالفت ورزیده و آن را در زمینه ی شناخت بی فایده می دانند. می توان گفت علت این عقل ستیز نیز در اصول اعتقادی آنها است. یعنی مسیحیت، ملاک دلپسند بودن آموزه ها را برای پنهان ساختن عقل ستیز در اصول اعتقادی خود برگزیده است. واژگان کلیدی: عقل گرایی، ایمان گرایی، اسلام، مسیحیت، کلام اسلامی، الهیات مسیحی.