جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعه سیره تربیتی پیشوایان دینی از جمله پیامبر اسلام۹ و امامان معصوم نشان می‌دهد که نظام تربیتی آنان برگرفته از تربیت الهی است که به کمال مطلق توجه دارد، لذا همواره رشد فرد را در نظر می‌گیرد و همواره بر پیشگیری پیش از درمان تأکید می‌کند. روش اسلام در تربیت کودک، محبت، پند و نصیحت توأم با مدارا و احتیاط یعنی جذب است که باید در عین حال دلنشین و مؤثر باشد. بنابراین تنبیه و مجازات نخستین عامل تربیتی در اسلام نیست، بلکه ابزاری است که در صورت سودمند واقع نشدن رفق و محبت در ایجاد عادات خوب به کار می‌آید. در تربیت اسلامی‌‌زیاده‌روی دیده نمی‌شود و فقط از این راه می‌توان افرادی معتدل را تربیت کرد؛ به طوری که تمام قوای او اشباع و تعدیل شوند و جسم و روح و عقل، هماهنگ باشند. در دیدگاه حقوق و فقه اسلامی، گر چه تنبیه ‌بدنی کودک توسط والدین، در حدی که موجب سرخی، سیاهی و کبودی بدن نگشته و آن هم در راستای تربیت و هدایت آن فی‌الجمله جایز دانسته شده است؛ اما در عین حال، خشونت والدین علیه کودک را مذموم دانسته و آن ‌را مضر به تربیت و هدایت فرزند می‌داند. در مقابل والدین را تشویق و ترغیب به مهر و محبت و نوازش کودک می‌نماید.

در پژوهشِ پیش رو، داده‌های سه تحقیق، با هدف کشف جنبه تحولی احتمالی جهت‌گیری مذهبی و رابطه آن با هوش هیجانی، سلامت عمومی و سبک‌های فرزندپروری بررسی شد. از بین چهار بعد جهت‌گیری مذهبی فقط بعد ارزنده‌سازی دینی با سن، تحصیلات و تأهل در ارتباط است. دَه پرسش از مقیاس جهت‌گیری مذهبی، که تشکیل‌دهنده عامل تحولی هستند، استخراج شد. بررسی مفهوم پرسش‌ها و ارتباط عامل استخراج‌شده با سایر متغیرها نشان داد که این عامل سعادت‌جویی مذهب‌محور است و دارای دو جزء سرمایه‌گذاری شناختی- عاطفی و سرمایه‌گذاری رفتاری است. سعادت‌جویی مذهب‌محور از توجه هیجانی مستقل است، اما با تمایز هیجانی و بازسازی خلقی رابطه مستقیم دارد؛ و با سلامت عمومی در تمام ابعاد آن رابطه مستقیم. رابطه جزء سرمایه‌گذاری رفتاری با این متغیرها قوی‌تر از جزء دیگر است. صحت نام‌گذاری عامل مزبور از طریق مصاحبه با پنج نفر متخصص در روان‌شناسی تأیید شد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: پژوهش حاضر به منظور مقایسه عناصر آزمون ترسیم آدمک رنگی در کودکان 7 تا 10ساله مبتلا به اختلال تضادورزی مقابله ای (ODD) و کودکان عادی انجام شد.روش: این تحقیق از نوع علی - مقایسه ای است. جمع آوری نمونه، در دو مرحله تصادفی و مبتنی بر هدف صورت گرفت و در نهایت از 16 مدرسه ابتدایی (هشت مدرسه دخترانه و هشت مدرسه پسرانه) انتخاب شده از مدارس شهر تهران، 60 دانش آموز در محدوده سنی 7 تا 10سال بر اساس فهرست رفتاری کودک و فرم گزارش معلم (دارای نمره بالاتر از نقطه برش در مقیاس تضادورزی مقابله ای) به عنوان گروه آزمایش انتخاب شدند. 60 دانش آموزان نیز به عنوان گروه گواه انتخاب شدند که در تمام مقیاس های هر دو پرسش نامه مذکور، نمره کمتر از نقطه برش داشتند. آزمون ترسیم آدمک رنگی روی همه کودکان اجرا شد. از آزمون مجذور کای برای مقایسه فراوانی سطوح عناصر در آزمون ترسیم آدمک رنگی استفاده شد.یافته ها: فراوانی 18 مورد از عناصر آزمون ترسیم آدمک در گروه آزمایشی به طور معنی داری بالاتر از گروه گواه (P≤0.05) و فراوانی 13 مورد از عناصر نیز در گروه گواه به طور معنی داری بالاتر از گروه آزمایش بود (P≤0.05). میان فراوانی عناصر آزمون ترسیم آدمک دختران و پسران مبتلا به ODD، تفاوت معنی داری به دست نیامد.نتیجه گیری: عناصری در ترسیم آدمک رنگی کودکان مبتلا به اختلال تضادورزی مقابله ای وجود دارند که می توان به واسطه آنها به تشخیص کودکان مبتلا به این اختلال نزدیک شد و این عناصر، صرف نظر از جنس، به شکل مشابهی در آزمون ترسیم آدمک رنگی این کودکان دیده می شوند.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های دلبستگی و نگرانی های مربوط به وزن در دختران نوجوان انجام شد.روش: این مطالعه توصیفی - همبستگی روی نمونه 322 نفری از دانش آموزان ریاضی، علوم تجربی و علوم انسانی مقاطع اول، دوم و سوم دبیرستان های شیراز که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. پس از یک بررسی مقدماتی و تعیین قابلیت اعتماد و اعتبار ابزارها، اجرای اصلی به ترتیب با استفاده از پرسش نامه ویژگی های فردی آزمودنی، دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور؛ نسخه جدید (1993)، پرسش نامه نگرانی های مربوط به وزن کیلن، پرسش نامه افسردگی بک و نیز اندازه گیری قد و وزن برای به دست آوردن شاخص توده بدنی صورت گرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است.یافته ها: دختران دارای سبک دلبستگی ناایمن (اجتنابی و اضطرابی / دوسوگرا) در مقایسه با دختران دارای سبک دلبستگی ایمن، نگرانی مربوط به وزن بیشتری داشتند. بین میانگین نمرات نگرانی مربوط به وزن افراد دارای سبک دلبستگی اضطرابی / دوسوگرا و اجتنابی تفاوت معنی دار وجود نداشت. تعامل سبک دلبستگی و شاخص توده بدنی میزان نگرانی به وزن اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: شناخت سبک های دلبستگی می تواند به عنوان متغیر معمی برای پیش بینی نگرانی مربوط به وزن و از سویی آسیب پذیری نسبت به اختلالات تغذیه نقش مهمی ایفا کند

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان رابطه و پیش بینی پیشرفت تحصیلی از طریق دلبستگی به مادر، پدر و همسالان و هم چنین سایر ابعاد آن یعنی اعتماد، ارتباط و بیگانگی با والدین و همسالان می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. نمونه مورد بررسی در این تحقیق 200 نفر (100 نفر دختر و 100 نفر پسر) از دانش آموزان سال اول دبیرستان بودند که بر اساس نمونه گیری خوشه ای چند مرحله انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش جهت سنجش دلبستگی، پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان (IPPA) بود.معدل دروس نهایی دانش آموزان در سال سوم راهنمایی به عنوان ملاک سنجش پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش نشان دهنده رابطه معنی دار دلبستگی مادر، پدر و همسالان، با ضریب همبستگی 0.378=r، 0.352=r و 0.342=r با پیشرفت تحصیلی بود. نتیجه نهایی تحقیق نشان داد که دلبستگی به مادر بیشترین قدرت پیش بینی کنندگی پیشرفت تحصیلی را دارد. بر این اساس دلبستگی به مادر توانایی پیش بینی 14.3% از تغییرات پیشرفت تحصیلی را دارد. از طرف دیگر از میان خرده مقیاس های دلبستگی (اعتماد، ارتباط و بیگانگی با والدین و همسالان)، اعتماد به مادر با پیش بینی 15.5% از تغییرات پیشرفت تحصیلی بیشترین توانایی پیش بینی پیشرفت تحصیلی را دارد.