جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تئوری ترجمه در غرب، از هردوت تانیچه نام کتابی است نوشته داگلاس رابینسون که توسط انتشارات سنت جروم (۱۹۹۷) منتشر شده است. این کتاب برخلاف عنوان آن، شرح و نقد و تفسیر آرای نظریه پردازان ترجمه نیست، بلکه در واقع دائره المعارف آرای اندیشمندان غربی در زمینه ترجمه است. نویسنده نخست با بیان موجز و دائره المعارف گونه نویسنده ای را معرفی میکند، سپس گزیده هایی از نوشته های او درباره ترجمه را نقل می کند.امتیاز این کتاب بر سایر کتابهای مشابه این است که خواننده مستقیما با آرای صاحب نظران ترجمه آشنا می شود. در این کتاب در مجموع بیش از ۲۳۰ قطعه از ۸۱ نویسنده نقل میشود. این قطعات از رسالات مستقل درباره ترجمه و یا از دیباچه های مترجمان برگزیده شده و از هر زبان که بوده به انگلیسی برگردانده شده است.

هدف این مقاله پاسخ به یک سوال است: در سنت ترجمه ادبی در ایران، متن ادبی به چه روش ترجمه می‌ شود ؟ پاسخ به این سوال ، پاسخی است توصیفی و نه تجویزی. روش ترجمه متن ادبی مبتنی بر دو اصل است: اصل اول تضمین کننده ادبی بودن ترجمه است با معیارهای فرهنگ مقصد و اصل دوم تضمین کننده ترجمه بودن ترجمه است و ترجمه ادبی برآیند دو گرایش است. گرایش به سوی ثبات یعنی ایجاد شباهت صوری بین اجزای متن اصلی و اجزای متناظر آنها و در ترجمه و گرایش به سوی تغییر یعنی ایجاد شباهت معنایی با ایجاد تغییرات در سطوح مختلف به نحوی که اصل اول رعایت شده باشد. مترجم ادبی گاه به سوی ثبات و گاه به سوی تغییر گرایش می یابد و تفاوت میان مترجمان در تشخیص این نکته است که کجا به ثبات و کجا به تغییر گرایش پیدا کرده و چگونه بین دو اصل فوق تعادل یا سازش برقرار کنند.