جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف این پژوهش پرداختن به مسئله آموزش تفکر فلسفی و یافتن مؤلفه‌های آن در «کتاب العلم» و «کتاب التفکر» از احیاء علوم الدین غزالی است. یافته‌های حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و بهره‌گیری از مطالعات کتابخانه‌ای، حاکی از این است که غزالی بر خلاف تصور رایج، تفکر فلسفی را که برخاسته از روحیه کاوشگری و جستجو است و با مهارت‌هایی چون استدلال، تجزیه، ترکیب و استنتاج آمیخته است قبول دارد و در «کتاب العلم» و «کتاب التفکر»، شرایطی را برای تعلیم و تعلّم برشمرده که می‌تواند به تقویت این نوع تفکر بینجامد و برای کسب معارفی که به طور مستقیم و مشارکتی حاصل می‌شود بسیار کارآمد باشد. از طبقه‌بندی مجموعة شرایط ذکر شده، سه دسته مهارت‌های فکری و درون فردی، مهارت‌های بین فردی یا تعاملی و مهارت‌های کاوشگرانه، و چند مؤلفة اصلی «گفت‌وگو»، «تعامل»، «کندوکاو»، «روابط بین فردی»، «ارتباط مؤثر»، «همدلی»، «حمایتگری» و «خود اصلاحی»، برای آموزش تفکر فلسفی شناسایی شده‌اند. بازشناسی این مؤلفه‌ها و قراردادن آن‌ها در کنار برنامه‌های نو طراحی‌شدة آموزشی، ابعاد ناگفته و نادیدة آرای اندیشمندان مسلمان در خصوص تعلیم‌وتربیت را برای طراحان برنامه‌های درسی نمودار می‌کند و سبب می‌شود ایشان بتوانند آن‌ها را در ساختار برنامه‌های درسی نوین جای دهند.

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی و استنتاج مزیت‌های داستان‌های فلسفی و کاربرد‌های آن به عنوان متون درسی است. روش پژوهش: روش تحقیق توصیفی– استنتاجی (تحلیل پیش رونده) است. منابع مورد بررسی شامل داستان‌هایی می‌باشد که توسط پیشگامان فبک ارائه شده است. برا‌ی تبیین ضرورت داستان‌های فلسفی به عنوان متون درسی، مفهوم فلسفه از دیدگاه بنیانگذاران برنامه فبک بررسی شده و دلایل‌شان مبنی بر اینکه پرسش‌های کودکان و نوجوانان گاهی می‌تواند فقط در کندوکاو فلسفی یافت شود ارائه می‌گردد. سپس به اهمیت توضیح نمادین و قابلیت‌های فلسفی داستان از منظر بنیانگذاران برنامه فبک پرداخته می‌شود. یافته‌ها: براساس نتایج از نظر بنیانگذاران برنامه فبک این داستان‌ها نه تنها مفیدند بلکه برای رسیدن به اهداف تعلیم و تربیت ضروری‌اند. می‌توان نتیجه گرفت که داستان‌های فلسفی ظرفیت‌های خوبی برای استفاده در برنامه‌های درسی را دارند و از دیدگاه بینیانگذاران برنامه فبک دارای مزیت‌های جذابیت، محرک فکر بود، زنده‌تر بودن نسبت به متون دیگر و مرتبط ساختن مباحث کلاس با متن زندگی دانش‌آموزان هستند. نتیجه‌گیری: براساس نتایج به نظر می‌رسد که داستان‌ها در تمام زمینه‌های معرفتی می‌توانند با کمک کندوکاو کلاسی به ساخت معرفتی دانش‌آموزان بیانجامند.