جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی سرسختی روان‌شناختی بر اساس باورهای مذهبی و سبک‌های اسنادی در زنان متأهل انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متأهل منطقه ۵ تهران بود. حجم نمونه در تحقیق حاضر ۸۵ نفر بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه سخت‌رویی کوباسا، پرسشنامه سبک‌های اسنادی سلیگمن و مقیاس جهت‌گیری مذهبی آلپورت و راس بود. روش تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss، تحلیل رگرسیون چند متغیره انتخاب شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که متغیرهای سبک کلی/ اختصاصی، جهت‌گیری درونی، جهت‌گیری بیرونی و جهت‌گیری مذهبی توان پیش‌بینی سرسختی روان‌شناختی را دارند و متغیرهای سبک‌ پایدار/ ناپایدار و سبک‌ درونی/ بیرونی، قابلیت پیش‌بینی سرسختی روان‌شناختی را ندارند. همچنین قوی‌ترین پیش‌بینی کننده سرسختی روان‌شناختی، خرده مؤلفه جهت‌گیری درونی است. می‌توان نتیجه گرفت که سبک اسنادی کلی/ اختصاصی به همراه جهت‌گیری درونی و بیرونی مذهبی در میزان سرسختی روان‌شناختی زنان متأهل تأثیر دارد.

هدف پژوهش عبارت بود از بررسی نقش عامل­های شخصیتی در پیش ­بینی ابعاد مختلف دینداری. نمونه­ پژوهش حاضر از 436 نفر از دانشجویان دانشگاه ­های پیام‌نور تهران که به پرسشنامه ­های جمعیت‌شناختی، پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی نئوـ نسخه کوتاه و پرسشنامه دینداری پاسخ دادند، تشکیل شد. نتایج به دست آمده نشان داد که همبستگی معناداری بین ابعاد مختلف دینداری و عوامل شخصیتی وجود دارد؛ «برون گرایی» تنها عامل شخصیتی است که ارتباط معناداری با ابعاد دینداری در نمونه­ پژوهشی حاضر ندارد. عامل شخصیتی «گشودگی به تجربه» مهم‌ترین پیش­بینی کنندۀ ابعاد دینداری است و پس از آن عامل شخصیتی «وجدانی بودن» و «توافق» در پیش ­بینی ابعاد دینداری سهم دارند. براساس این یافته‌ها می‌توان گفت که عوامل شخصیتی می ­توانند پیش­ بینی‌کنندۀ ابعاد مختلف دینداری باشند و در این میان بیشترین سهم را گشودگی به تجربه دارد و پس از آن دو عامل شخصیتی وجدانی بودن و توافق تببین‌کنندۀ اصلی ابعاد مختلف دینداری می‌باشند.

مقدمه: دین و دینداری تاثیر مهمی بر جنبه های جسمانی و روانی انسان دارد، یکی از جنبه های مهمی که ارتباط قابل توجهی با دینداری دارد هویتی است که افراد در دوره نوجوانی و جوانی کسب می کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین میزان دینداری در بخشی از جامعه دانشجویان و بررسی ارتباط میان ابعاد مختلف دینداری با سبک های هویتی جوانان است.روش: نمونه پژوهش حاضر از 436 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور تهران که به مقیاس گسترش یافته سنجش هویت من و پرسشنامه دینداری پاسخ دادند، تشکیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که میزان دینداری در نمونه حاضر در حد بالایی است، هر چند که میانگین دو بعد اعتقادی و تجربی از دو بعد مناسکی و پیامدی بالاتر بود. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که سبک های هویتی موفق و زود شکل گرفته با تمامی ابعاد دینداری ارتباط مثبت دارند و سبک هویتی به تعویق افتاده نیز با تمامی ابعاد دینداری ارتباط منفی داشت.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این است که دینداری با سبک های هویتی افراد و نحوه پردازش شناختی آنان ارتباط تنگاتنگی دارد و افرادی با سبک های هویتی موفق و زود شکل گرفته تعهد بیشتری به باورهای مذهبی دارند که یا خود بر اساس کاوش های شخصی به آنها دست پیدا کرده اند و یا از دیگران مهم خود کسب کرده اند.