جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده هدف از انجام این پژوهش دست یافتن به الگویی قرآنی برای مدیریت پیام در رسانههای دینی است؛ که در رأس آنها صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران قرار دارد. بی شک بیشترین و والاترین حجم زندگی انسانها را ارتباطات تشکیل میدهد وقرآن، کتاب کاملی از سوی خداوند متعال برای انسانها است که بیشترین حجم آن مربوط به ارتباطات انسانی و پیامهای مبادلهشده در آن است. این تحقیق بهدنبال شناسایی فرایندهای مدیریتی نیست؛ بلکه بهدنبال شناسایی شاخصها و اصولی است که بتواند به الگویی نسبتا جامع برای به نظم کشیدن مدیریت پیام در ارتباطات انسانی (اعم از رسانه ای و ...) در چارچوب آموزه های روح بخش و نجاتبخش اسلامی دست یابد. بر این اساس مراجعه به تفاسیر معتبر شیعی برای در امان ماندن از تفسیر به رأی و ارتکاب اشتباهات احتمالی الزامی مینمود؛ که به لطف خدا این کار با گزینش آیات با استفاده از کلیدواژههای قرآنی انجام گرفت و پس از مطالعات، فیشبرداریها و همچنین تدوین نکات تفسیری، سراغ مطالعات ارتباطی رفتیم تا بهوسیله آنچه از قرآن و تفاسیر مربوط به آن یافتهایم، بتوانیم نظریات ارتباطی موجود را نقد کنیم و یافتههای قرآنی خود را بهجای آن بگذاریم. این کار در فصول اول و دوم به اتمام رسید و در فصل سوم، الگوی مورد نظر خود را که از آیات منتخب (بیش از 1000 آیه) استنباط شده بود، با توضیح بیشتر ارائه نمودیم. الگوی مذکور تا حدودی میتواند دورنمایی به ارتباطگران اسلامی در زمینههای مختلف ارتباطی ارائه کند تا بتوانند ارتباطات خود را در چارچوب آموزههای قرآنی و اسلامی مدیریت کنند و از افراط و تفریطهای بیجا در مسائل اجتماعی بپرهیزند و به پیام ارائهشده یا دریافتشده به صورت جامع و همه بعدی بنگرند. ارتباطگر باید بداند هیچ پیامی بیاثر نیست و اثر ایجادشده در مخاطب یا فرستنده، بهراحتی قابل کنترل نیست. بنابراین پیام باید قبل از تولید یا مواجهه، حسابشده و جامع باشد و در ادامه فرایندهای مدیریت نیز باید بهشدت بر آن نظارت و کنترل صورت بگیرد تا اثرات ناخواسته آن کنترل و مدیریت شود؛ چه اینکه این اثرات ناخواسته، بسته به کارکردهایی که دارند، مثبت یا منفی تلقی شده و نسبت به از بین بردن اثرات منفی و تقویت اثرات مثبت آن اقدام لازم صورت میگیرد.