جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تروریسم یکی از واژه­های مبهم در عرصه بین­المللی است که به علت پیچیدگی مفهوم و مصادیق آن با نوعی «بحران معنا» در تعریف و تحدید قلمرو آن مواجه هستیم. تعاریفی که از تروریسم و ابعاد آن ارائه شده بیش از آن­که منطبق بر عینیت­گرایی و پذیرش دوگانگی ارزش / واقعیت باشد، برگرفته از برساخته­های گفتمانی و تبلیغی است. در شرایط بحران معنا در معرفی تروریسم چند پرسش اساسی مطرح می­شود: چه چیزی تروریسم را از سایر اشکال منازعۀ خشونت آمیز متمایز می­سازد؟ چرا خشونت یک دولت یا گروه تروریستی و خشونت گروه یا دولتی دیگر پاد تروریستی معرفی می­شود؟ چرا برخی گروه­ها و افراد در یک زمان «مبارزان آزادی» معرفی می­شوند و همان گروه­ها، با حفظ ایدئولوژی افراطی خود، در زمان دیگر و در شرایط سیاسی دیگر «تروریست» نامیده می­شوند؟ هدف مقاله حاضر، بررسی و تبیین ایده­ها و مشکلات اصلی موجود در روند مفهوم سازی تروریسم در دو گفتمان رسمی ـ سیاسی و علمی ـ آکادمیک است.

این پایان نامه در شش فصل تنظیم و تدوین شده است: در فصل اول، کلیاتی از بحث آمده است؛ مانند: تاریخچه ی بحث، پرسش های تحقیقاتی، حدود مطالعاتی، اهمیت مطالعاتی؛ فصل دوم، مرور مطالعاتی؛ در فصل سوم، روش تحقیق معرفی شده و در آن از روش تحقیق و طرح تحلیلی بحث به میان آمده است؛ در فصل چهارم، مباحث اصلی آمده است که عبارت است از: احباط، عوامل احباط در قرآن، موازنه؛ فصل پنجم، به بررسی تکفیر اختصاص دارد و در آن این موضوعات بررسی شده است: معنای لغوی و اصطلاحی تکفیر، عوامل تکفیر در قرآن، تبدیل؛ در فصل ششم، نتایج و پیشنهادهای علمی پژوهش آمده است.